Of je nu regeringsleider of geestelijk leider bent, bestuurder in de politiek of van een organisatie, CEO of CFO van een onderneming, manager in een bedrijf of overheidsinstantie, of ouder van je kind. Jouw daden hebben een directe impact aan de mensen wie je leidinggeeft. En hoe groter de ‘span of control’, des te groter jouw impact en verantwoordelijkheid.
Maar hoe maak je dan een betere wereld? Welke verborgen krachten spelen op de achtergrond in jou en andere leiders die hier wel of niet toe bijdragen? Hier vind je een aantal antwoorden.
Een manier van kijken is het alleen beter maken voor ‘mijn kinderen’, ‘mijn club’ ,‘mijn organisatie’, ‘mijn partijgenoten’, ‘mijn volk’. Niks mis mee, maar wel als dat ten koste van anderen gaat, omdat je dan zelf bijdraagt aan exclusie. Het gevaar schuilt erin dat je de ene groep bevoordeelt ten koste van anderen. Eigenlijk is ‘beter’ heel simpel, namelijk: beter voor iedereen!
Maar wat maakt dan dat we het niet beter maken voor iedereen? Te veel ego en onverwerkte zielenpijn zorgen dat de geschiedenis van oorlogen herhaalt, zowel individueel als collectief.
“Te veel ego en onverwerkte zielenpijn zorgen dat de geschiedenis van oorlogen herhaalt, zowel individueel als collectief”
Hoe manifesteert te veel ego zich bijvoorbeeld in leiderschap? Zoals, een klant van mij die onlangs liet weten dat zij letterlijk door haar moeder vroeger op straat werd gezet, omdat ze niet de bloemen op de juiste plek had teruggezet. Terwijl, wanneer haar ‘betere’ zus dit deed, zij wel begrip kreeg en vrijuit ging. Als leider plaatste de moeder het ene kind boven de andere.
Een ander voorbeeld is van een manager van een bank die tijdens een intake zei: ‘ik was de enige uit de groep waar de arend onder begeleiding naar toe kwam vliegen tijdens een workshop met collegae in Spanje. ‘Naar niemand anders, alleen naar mij. Kennelijk had ik iets bijzonders wat de anderen niet hadden’. Een exemplarisch voorbeeld en masker van een spiritueel ego. Hij gebruikte zijn spirituele ervaring om zich te verheffen boven anderen. Net als sommige leiders die zichzelf openlijk of heimelijk als uitverkorene van God betitelen.
Te veel individueel ego manifesteert zich direct als je simpelweg meer wilt hebben voor jezelf of je ‘eigen’ mensen ten koste van de anderen. En sommige ego-systemen voeden dit gedrag.
En wat te denken van het versterken van je eigen ego-status en schijn-aanzien wekken door bijvoorbeeld de grootste te willen zijn van de wereld. Ofschoon de geschiedenis heeft laten zien dat dit slechts van tijdelijke aard is, worden veel zittende regerings- en geestelijk leiders verleid met hun ego om de rijkste of machtigste te willen zijn en blijven. Of, het hoogste gebouw neer te zetten, alsof ze willen laten zien wie de langste heeft.
Dat wat individueel in jou en alle anderen speelt als leider, speelt zich echter ook af op collectief niveau. Want, het meest individuele, is tegelijkertijd het meest universele, en andersom.
“Het meest individuele, is het meest universele, en andersom”
Hieronder zie je een paar voorbeelden van stilzwijgende overtuigingen die zich ook collectief kunnen manifesteren als te veel ego.
Individueel te veel ego Collectief te veel ego
Denk maar eens bijvoorbeeld ‘mijn eigen voetbalclub’ boven de andere. Als je daar sterk aan hecht kan dat tot oorlog leiden in en buiten het stadion.
En hoe mooi zou het zijn als leiders van landen uit hun collectieve ego-identificatie stappen en van bijvoorbeeld van: ‘We make America great again’, naar: ‘We make the world great again’, gaan.
Maar wat stimuleren sommige leiders nog meer om ongelijkheid te versterken? Wat dacht je van de rijken rijker maken, en de armen armer maken die bijvoorbeeld aan hongersnood leiden. Mijn volk eerst voorzien van vaccinatie tegen Covid. Mijn eigen volk ten koste van het andere. Zelfs als dat zogenaamd vraagt om grondwettelijk uitbreiding van eigen macht of illegaal je territorium uitbreiden en aan ‘landjepik’ doen. Kijk alleen al wat er momenteel gebeurt met Rusland en Oekraïne, USA en Groenland, China en Taiwan, of Israël en Palestina. En dan volledig voorbijgaat aan het bestaansrecht en soevereiniteit van het andere volk. Een doorgeslagen ego ten top.
Naar het bleek had de moeder van mijn klant zelf in haar verleden te kampen gehad van afwijzing door haar eigen moeder die haar frequent voor rot schold, anders dan haar broer. Deze exclusie sneed door haar ziel en voor haar was het normaal dat er onderscheid werd gemaakt. Dus dit gaf ze onbewust als estafettestokje door aan haar eigen dochters. Als deze moeder haar innerlijk werkelijk gedaan zou hebben om deze zielenpijn effectief te verwerken, dan zou er geen emotionele voeding meer zijn om als leider dit door te geven aan haar eigen dochters. Veel doorgeschoten ego-leiders hebben vaak in hun leven zielenkwetsuren opgelopen die onverwerkt zijn gebleven. En nogal wat zittende regeringsleiders laten zich helaas te sterk beïnvloeden door pijnlijke kwetsuren uit de nationale geschiedenis met andere volkeren.
Ook collectief kunnen we spreken van zielenpijn, zoals de ziel van een organisatie, of de ziel van een volk als die in de loop der tijd kwetsuren heeft opgelopen. Want ik elke ziel zit een
geschiedenis-bagage wat diep in het hart verankert zit en raakt. Zowel de vreugdevolle- als traumatische gebeurtenissen. En voor je het weet raakt nieuwe pijn de oude zielenpijn aan en roept tot nu toe onvergeeflijke herinneringen in milliseconden op. Ook bij naties en volkeren.
Zoals de inval van Hamas in Israël. Het bestaansrecht als Israëlisch volk werd diep geraakt. En voor je het weet neem je als leider van je volk wraak op wat je nu overkomt met een emotionele lading en felheid waarmee je jezelf ook schuldig maakt als dader van talloze Palestijnse slachtoffers. In wezen doe je dan hetzelfde als wat je als slachtoffer als volk eerder is overkomen in de geschiedenis. Onverwerkte collectieve zielenpijn leidt dan tot destructief gedrag die je als leider van het volk verkiest. En zo houd je als leider de ego-dader-slachtoffercyclus in stand. Daarmee los je het collectieve trauma van het volk niet op, maar versterk je het juist. In wezen bouw je dan een collectief karma op als volk of natie. Naast wraak ga je dan nog een stap verder en eis je zelfs meer land op ten koste van een ander volk.
Dit is anders dan een significant verhaal uit de Bijbel over de barmhartige Samaritaan verteld, waar je als ‘vijand’ je ‘vijand’ gaat helpen. Maar wat nu gebeurt is een is exemplarisch voorbeeld van harteloos leiderschap. En niet het ‘beter’ zoals velen onder ons zouden willen zien. Beter leiderschap zorgt echter voor:
En dat vraagt niet om harteloos leiderschap, maar verbindend leiderschap die mensen weer bij elkaar kan brengen. Maar hoe komen we daar en wat kan je als leider daarin betekenen?
Zowel in kleine- als in grote kring.
Dat vraagt dat we terug naar de bron van ons bestaan gaan en van daaruit op nieuw leiderschap vormgeven. Want, hoe zijn we in essentie met elkaar verbonden? En waar komen we eigenlijk allemaal vandaan?
In de bron zijn we allemaal gelijkwaardig, zijn we allemaal mensen die in vrede willen leven. Met respect en tolerantie voor elkaars unieke verschillen, in vreedzame co-existentie voor iedereen. Met genoeg eten, drinken onderdak en gelijke rechten voor iedereen.
Alleen de geschiedenis heeft in de loop van eeuwen en millennia meer mensen op de aarde gezet, met steeds meer diversificatie. De (te sterke) ego-identificaties met verschillen met anderen heeft geleid tot een grotere polarisatie tussen mensen en volkeren. En dat vraagt kijken vanuit een hoger perspectief. Net als wanneer je uitzoomt en naar de aarde kijkt, wat zie je dan? Veel ruimtevaarders zien een prachtige blauwe bal zonder grenzen en komen vaak terug op aarde met een nieuw bewustzijn waarmee ze tot in hun ziel geraakt zijn. Met meer zorg voor een duurzame aarde waar we tijdelijk te gast zijn en zorg voor grenzeloze verbinding met elkaar in vrede.
“Als je uitzoomt, zie je meer het geheel”
Dit is geen uitputtende lijst, maar ik ben ervan overtuigd als je een paar van deze aspecten van ‘spirited’ leiderschap waarmaakt je als leider daadwerkelijk meer bijdraagt aan een betere wereld. In het klein of groot. In je familie, organisatie of land.
Leiders die vanuit “spirit” leidinggeven, dragen bij aan een betere wereld. Dit omvat:
Nee. Als je deze stappen neemt als leider, is dat geen garantie voor succes. Want sommigen kunnen (nog) geen harmonie geven ook al nodig je ze als leider uit. Waarom? Omdat de mensen aan wie je leidinggeeft zelf sterk te kampen kunnen hebben met een te groot ego en/of onverwerkte zielenpijn. Ze willen bijvoorbeeld hun privileges (economisch) niet opofferen, of ze willen niet de hele waarheid aan het licht gezien brengen, zitten in hun hoofd misschien vol met negatieve oordelen over anderen en doen aan tegenpartij-stigmatisatie. Of, ze willen hun opgebouwde aanzien niet opgeven of zuchten naar meer roem, macht, materie en territorium uitbreiding.
Of, ze hebben onvoldoende moed verzamelt om hun eigen onverwerkte zielenpijn te helen.
Ze kiezen voor leven vanuit (schijn)kracht en comfort en schuiven hun kwetsbaarheid onder het tapijt. Ze blijven dan wonen in hun eigen gekwetstheid die ze zelf rechtvaardigen en laten bestaan en herhalen hun eigen geschiedenis van onvrede en polarisatie of separatie.
Laat je als leider dan niet ontmoedigen. Je bent niet verplicht je vrede of vreedzame intenties op te offeren voor mensen die met zichzelf in oorlog zijn. En weet dat je heel mensen wel in aanraakt met je verbindend leiderschap.
Leiders hebben de potentie om een betere wereld te creëren, maar dit vereist zelfreflectie, nederigheid en de bereidheid om ego-identificaties te overstijgen. Door vanuit “spirit” leiding te geven, kun je als leider bijdragen aan een wereld waarin vrede, gelijkheid en duurzaamheid centraal staan. Zowel in kleine- als in grote kring. En dat is meer dan de moeite waard.
#leadership #leadershipdevelopment #leiderschap #spiritueelleiderschap #spiritedleadership #Executivecoaching #leiderschap #leiderschapsontwikkeling #teamcoaching #collectiefleiderschap #professionalcoaching #coaching #businesscoaching #conflictmanagement #conflicthantering #peace #nowar