Tijdens mijn ontdekkingsreizen over de wereld ontving ik inspiratie uit onverwachte ontmoetingen die ik graag met je deel. Soms moet je (ver) weggaan om dichterbij te komen. Deze keer: ‘Our precious’.
Jaren geleden was ik de op filmset van ‘The Shire’, de woonplek van de geliefde Hobbits uit de ‘Hobbit & Lord of the Rings’. Op het Noordereiland in Matamata, Nieuw-Zeeland. In mijn handen hield ik de grote ring in mijn handen die gebruikt is in de film ‘Lord of the Rings’. Onherroepelijk kwamen de woorden van Gollum in me op: ‘My precious’.
En toen realiseerde me ineens dat deze woorden ook de ‘huidige’ bron van veel kwaad is, wat we kunnen veranderen. Namelijk als we gaan denken en handelen in termen van ‘our precious’. Kijk maar:
De hele Hobbit en Lord of the Rings trilogie is een mythische afspiegeling van wat er vandaag de dag gebeurt in de wereld, in het klein en in het groot. De ring staat onder andere symbool voor een machtsmiddel waarmee je vele anderen, zo niet allen, kunt controleren. Waarbij angst zaaien, afhankelijkheid scheppen, intimidatie, eigen macht vergroten, hebzucht, ruzie of oorlog maken om te krijgen wat je moet hebben, en ego overheersen. Iets waar we in deze tijd veel mee van doen hebben.
Het najagen van deze symbolen, zoals een machtspositie veroveren, de regels of wetten meer naar je toetrekken, of het per sé zelf moeten hebben van iets, is ons als mens niet vreemd. We zien het bij vele van onze leiders, maar als we eerlijk zijn, soms ook bij onszelf als individu. Ook als kind. Het iets ‘moeten’ hebben voor jezelf, net als de ring, kan soms zo sterk zijn dat we letterlijk of figuurlijk over lijken gaan. We zitten dan helemaal gevangen in de ego-valkuil.
De hebzucht besmet ons brein en drijft ons soms tot keuzes en gedragingen die voor anderen nadelig of zelfs destructief zijn.
Maar wat zou er gebeuren als we de ring van onze allen zouden maken, gesmolten en verdeeld over alle mensen. Net als dat het opgeslagen goud in de wereld, verdeeld zou worden, zodat álle mensen voldoende drinken, eten en onderdak op de wereld zouden hebben. Dan zouden leiders veel meer hun macht inzetten ten behoeve van het hele volk. Dan zouden politici daadwerkelijk volksvertegenwoordigers zijn. Dan zouden leiders in organisaties veel meer hun macht naar anderen delegeren, waaronder het vergroten van autorisaties en bevoegdheden naar hun werknemers. Dan zou zelf veel meer delen met anderen en gunnen een belangrijker rol spelen in je keuzes en gedragingen. Kortom, dan zou ‘my precious’ verworden tot: ‘our precious’.
Hier zie je drie korte suggesties om ‘my precious’ om te smelten naar ‘our precious’.
Door dit te doen draag je al bij aan een betere wereld, waarbij meer mensen, dan alleen jij, blij worden; ‘our precious fellow human beings’.
Ik wens je een mooi avontuur om de ring ten dienste van ons allen te maken.
Martin
© 2025: Martin Thoolen
#wereldinspiraties #worldinspirations #reisverhalenmartinthoolen #travelstoriesmartinthoolen #spirit #synchroniciteit #synchronicity #firstnations #persoonlijkinspirerendleiderschap #persoonlijkleiderschap #leadership #leadershipdevelopment #personalleadership #leiderschap #spiritueelleiderschap #spiritedleadership #executivecoaching #leiderschap #leiderschapsontwikkeling #teamcoaching #collectiefleiderschap #professionalcoaching #coaching #businesscoaching #psychologyofselves #voicedialogue #egozielspirit #egosoulspirit #healer #healing #shaman #awarenessatwork #martinthoolen
Tijdens mijn ontdekkingsreizen over de wereld ontving ik inspiratie uit onverwachte ontmoetingen die ik graag met je deel. Soms moet je (ver) weggaan om dichterbij te komen. Deze keer: ‘De beroemde healer van Ubud’.
Soms zijn we gewoon op zoek naar richting, bevestiging of een steuntje in de rug. Ik ook. Dan gaan we misschien wel eens naar een astroloog, medium, reader of healer. Of naar een geestelijk begeleider vanuit de religie die je aanhangt. Heel vroeger echter gingen inheemse mensen voor wijze raad op zoek naar de stamoudste of een medicijnman of -vrouw. En dat laatste heeft me altijd aangetrokken. Dus ging ik ernaar op zoek en had de mazzel om er een aantal wereldwijd te mogen ontmoeten. Zoals ooit in Ubud in Bali, Indonesië.
Ken je dat boek en die film nog: ‘Eten, bidden, beminnen’ van Elisabeth Gilbert en verfilmd met Julia Roberts in de hoofdrol? Daarin gaat de hoofdpersoon op bezoek bij een ‘Balean’, een spiritueel genezer in Ubud, Indonesië, Cokorda Rai genaamd. Dus ik dacht: ‘daar wil ook heen’. Zo gedacht, zo gedaan.
Ik gaf me over aan wat hij een Kitra Healing noemde. Hij screende meerdere malen mijn hoofd, trok een paar keer pijnlijk aan mijn oren en sloeg er verdomd hard op en zei vervolgens: “Je hebt niks. Wat kan ik voor je doen?”
Er ontstond een dialoog waar hij me vroeg wat voor soort ‘job’ ik deed en ik antwoordde toen: “ (spiritual) empowerment”. Waarop hij reageerde met een warme glimlach en zei: “Oh, so you’re also a healer. Mmm, you are a soft man. You’ve come to bring peace in the world. There’s a wall in between, but you move through it. You embrace the world and bring Light and peace in the world that is good.”
‘Wat moet je nou met deze woorden’, vroeg ik me direct af. ‘Hoe serieus moet ik dit nemen? Misschien is er niets van waar’, maar vreemd genoeg steunde het mij om met mijn levensdroom verder te gaan: een eigen bijdrage te leveren aan een betere wereld, hoe klein of groot ook. Jaren later heb ik mijn bijdrage onder andere weten te materialiseren in mijn tweede boek: Persoonlijk Inspirerend Leiderschap, voor effectiever werken, zinvol leven én een betere wereld’. Met mede dank aan Cokorda Rai 🙏.
Ik heb afgelopen decennia diverse uitstapjes gemaakt naar healers, sjamanen, chiefs, guru’s, mediums die hun perspectieven over mijn leven of werk deelden. En best veel was ‘bullshit’. Besteedt daarom nooit je eigen autoriteit en eigenheid uit aan anderen of volg klakkeloos hun adviezen op. Blijf kritisch en ga ervan weg als het niet meer goed voelt.
Maar op elk gebied, ook hier, heb je kwalitatief scherpe en waardevolle gidsen. Voor mij is een belangrijk criterium of het aan waarheid raakt en zo lang het me steunt om mijn levensdroom waar te maken. Dan is daar niets fout aan. Sterker nog, het is dan buitengewoon stimulerend.
Dus waarom niet met een kritische blik je af en toe openstellen voor goede gidsen die je stimuleren?
Ik hoop dat het tot positieve- en ‘eigen-wijze’ keuzes in je leven en werk leidt.
Hier een korte impressie van mijn ontdekkingsreizen: https://www.youtube.com/watch?v=ca58VpEoy_Y
Martin
© 2025: Martin Thoolen
#wereldinspiraties #worldinspirations #reisverhalenmartinthoolen #travelstoriesmartinthoolen #spirit #synchroniciteit #synchronicity #firstnations #persoonlijkinspirerendleiderschap #persoonlijkleiderschap #leadership #leadershipdevelopment #personalleadership #leiderschap #spiritueelleiderschap #spiritedleadership #executivecoaching #leiderschap #leiderschapsontwikkeling #teamcoaching #collectiefleiderschap #professionalcoaching #coaching
Tijdens mijn ontdekkingsreizen over de wereld ontving ik inspiratie uit onverwachte ontmoetingen die ik graag met je deel. Soms moet je (ver) weggaan om dichterbij te komen. Deze keer: ‘De stromende ziel’.
Zittend bij een stromende beek in de wouden van Queensland, Australië, vroeg ik me jaren geleden af: Als water stroomt, dus geeft en ontvangt, zou dat dan ook voor de ziel gelden? Stroomt die ook het beste als het geeft en ontvangt als een natuurlijke cyclus van leven? En hoe vertaal je dat naar keuzes in je eigen werk en leven?
Stel dat de ziel een gevende én ontvangende kant heeft, dan weet je ook dat je kunt leeglopen als je niet meer kunt ontvangen wat goed voor jouw ziel is. En dan kun je ook niet meer geven vanuit die bron. Dan krijg je bronvervuiling. Dan is het belangrijk dat je je bron weer gaat schoonmaken.
Een ziel wil zich van nature uitdrukken met haar talenten, levensvreugde, zielenpijn, verlangens en dromen. Het ‘moet’ zich uitdrukken. En elk systeem of relatie die je aangaat die dat beperkt zet je ziel gevangen en kan je lichaam zelfs ernstig ziek maken.
Als de ziel zou stromen, dan moet het naast geven, ook ontvangen. Zoals gevoelde ervaringen ontvangen waar je van kunt leren. De ziel kan niet niet-ontvangen, want dan is de (natuurlijke) cirkel van geven en ontvangen verbroken. De ziel moet dus ook ontvangen. Als je heel lang niet ontvangen hebt wat nodig is voor je ziel, dan raak je ook leeg of gedeprimeerd. En als je je van nature niet kunt uitdrukken, dan raak je gefrustreerd. Het moet dus een ‘ongoing’ cirkel zijn, net als een stromende beek.
Dat kan betekenen tijdens je reis van je ziel, dat je bepaalde mensen, ontmoetingen, banen of functies bij een bepaalde fase van je reis passen en voor je ziel goed zijn, maar in een nieuwe fase misschien helemaal niet meer. Zeker niet als de cirkel van geven en ontvangen voor je ziel niet meer in balans is. En je deep-down gefrustreerd of gedeprimeerd voelt.
Om de stuwdammen voor je bezieling te doorbreken, kun je nagaan wat jouw instant positieve energie geeft en dat je daar vervolgens voor kiest en naar handelt. Dat kan een ontspannende wandeling in het park zijn; een nieuwe baan; nieuwe vrienden. Én wat het van je vraagt is dat je durft los te laten in de stroom van wat je nu eigenlijk al een tijd niet meer dient. Een zalm kan, net als de jij vanbinnen, sterven als er te veel stuwdammen in je leven of werk gekomen zijn. Als je de natuurlijke stroom te veel door andere mensen en ‘normale’ systemen laat in dammen, dan is dat eigenlijk tegennatuurlijk wat moordend voor de ziel is die wil leven en floreren.
Kortom, durf te kijken wat als vorm nu wel en niet meer past. Durf oude vormen los te laten die je nu niet meer dienen. En de rouw daarover als offer aan te gaan. En kies nieuwe vormen en relaties waar je instant van gaat stralen. Dan komt de stromende ziel weer terug wat je leven en werk meer vervulling en impact geeft.
Martin
Hier een korte impressie van mijn ontdekkingsreizen: https://www.youtube.com/watch?v=ca58VpEoy_Y
© 2025: Martin Thoolen
#wereldinspiraties #worldinspirations #reisverhalenmartinthoolen #travelstoriesmartinthoolen #spirit #synchroniciteit #synchronicity #firstnations #persoonlijkinspirerendleiderschap #persoonlijkleiderschap #leadership #leadershipdevelopment #personalleadership #leiderschap #spiritueelleiderschap #spiritedleadership #executivecoaching #leiderschap #leiderschapsontwikkeling #teamcoaching #collectiefleiderschap #professionalcoaching #coaching #businesscoaching #psychologyofselves #voicedialogue #egozielspirit #egosoulspirit #awarenessatwork #martinthoolen
Tijdens mijn ontdekkingsreizen over de wereld ontving ik inspiratie uit onverwachte ontmoetingen die ik graag met je deel. Soms moet je (ver) weggaan om dichterbij te komen. Deze keer: ‘de woestijn als supermarkt’.
Ken je dat een zongerijpte, verse rode tomaat die je in Italië of Griekenland eet. Een wilde, kersverse zalm die direct uit de rivier op je bord ligt. Sla uit je eigen volkstuin. Geen chemicaliën, gewoon puur natuur. Proef je het verschil?
We zijn intussen zo gewend geraakt aan supermarkten, dat zó eten gewoon is geworden. Of het wordt zelfs aan je deur gebracht. Met al het gemak is oorspronkelijk eten vaak sluipend verder van ons af komen te staan.
Ik werd daar pas echt wakker op toen ik als vrijwilliger een dag in een zalmfabriek op het eiland Bella Bella ging werken tijdens een native Canoe Event van First Nations Natives. De zalm die letterlijk door mijn handen ging werd klaar gemaakt om later gerookt en gegeten te worden. Zo dichtbij, zo puur en zo veel meer smaakvol en gezond.
En denk je dat de natuur je te weinig te geven heeft? Zelfs als je jarenlang in de woestijn leeft? Dat dacht ik wel totdat ik de volgende woorden in de woestijn van Joshua Tree Park aantrof van Ruby Modesto, een Cahuilla Elder, die zei: ‘walking down a canyon is like strolling down a supermarket aisle’.
Het geeft te denken waarmee wij onszelf mee laten voeden. En toch is dit ook een keuze. Van natuurlijk eten is inmiddels wel bewezen dat de kans groter is dat je langer gezond en vitaal blijft. Stel, dat je je comfort vermindert en meer moeite zou doen om natuurlijk eten ietsje meer eigen te maken, wat zou je voelen? Hoe draagt dat bij aan je algehele gezondheid en vitaliteit die we allemaal zo belangrijk vinden. Probeer eens uit wat eeuwenoude volkeren ons aan advies geven, en oordeel dan of je vaker oorspronkelijk eten tot je wil nemen.
Ik hoop dat het je mag smaken.
Martin
Hier zie je een korte impressie van een aantal van mijn reizen waar ik inspiratie opdeed:
© 2025: Martin Thoolen
#wereldinspiraties #worldinspirations #spirit #synchroniciteit #synchronicity #firstnations #persoonlijkinspirerendleiderschap #persoonlijkleiderschap #leadership #leadershipdevelopment #personalleadership #leiderschap #spiritueelleiderschap #spiritedleadership #executivecoaching #leiderschap #leiderschapsontwikkeling #teamcoaching #collectiefleiderschap #professionalcoaching #coaching #businesscoaching#psychologyofselves #voicedialogue #egozielspirit #egosoulspirit #awarenessatwork #martinthoolen
Tijdens mijn ontdekkingsreizen over de wereld ontving ik inspiratie uit onverwachte ontmoetingen die ik graag met je deel. Soms moet je (ver) weggaan om dichterbij te komen. Deze keer: ‘Coaching van ‘Natives’ laat zien wat we gemeen hebben’.
Jaren geleden was ik betrokken bij een 10-daags ceremonieel event van Canadese ‘First Nations Natives’ op het eiland Bella Bella aan de Westkust van Canada. Een onvergetelijke ervaring, vooral ook door de ontdekkingen die ik opdeed in het coachen van een aantal ‘First Nations Natives’.
Vrijwillig bood ik mijn diensten als psycholoog/coach aan en nodigde mensen uit voor wat ik toen ‘Healing Talks’ noemde. Provisorisch maakte ik een flyer om mensen uit te nodigen. En wonder boven wonder kwamen jonge en oudere mensen naar me toe waar ik zelf meer van kon leren, dan ik aan hen. Want zij droegen een generatielange wijsheid waar velen, inclusief ikzelf, lang van afgesneden was. Desondanks toonden zij hun waardering voor mijn luisterend oor en interventies.
Eén van mijn herinneringen gaat over een jonge vrouw die incest had meegemaakt wat haar diep gekrenkt had. Ze had uit schaamte er zelfs nog met niemand over gepraat! Ze had zich afgesloten voor verder contact met mannen maar was daar ook niet gelukkig mee. Nadat ze haar verhaal gedeeld had en wat suggesties voor vervolg van mijn kant aanhoorde, was ze zichtbaar opgelucht.
Een oudere Chief die bij me kwam was voor hulp eerder naar een bekende psycholoog met veel titels in Vancouver gegaan. Bij aankomst blafte zij hem uit omdat hij een paar minuten te laat kwam en hem uitmaakte voor: “wie denk je wel dat je bent!”. Het vertrouwen in de geestelijke hulpverlening was bij hem als sneeuw voor de zon verdwenen. Hij was aanvankelijk dan ook zeer gereserveerd naar mij, maar zijn nieuwsgierigheid won en ik heb daarna een knuffel ontvangen die onvergetelijk was.
Wat bleek ook uit de andere coachings? Ook al hebben we cultuurverschillen, we zijn in essentie allemaal hetzelfde. Zij zijn ook mensen met een ego, met kwetsuren in hun zielenbagage die ze mee dragen en vormen. Ook zij hebben zon- en schaduwkanten, waar soms gewelddadigheid en criminaliteit uit voortkomen. Ook zij geloven in een scheppende kracht die ons verbindt, die ze vaak typeren als ‘Great Spirit’. Geen verschil.
Deze ervaringen hebben mij gesterkt in het gedachtengoed dat ego, ziel en spirit (bewustzijn) universele sleutels tot zelfontwikkeling zijn die leiden tot meer innerlijke- en uiterlijk vrede, die je terugvindt in mijn boek ‘Persoonlijk Inspirerend Leiderschap’ (zie: https://martinthoolen.com/publicaties/)
“Ook al hebben we cultuurverschillen, we zijn in essentie allemaal hetzelfde”
Hoe mooi is het als we kunnen kijken naar ‘de mens’ achter de cultuur, achter de geschiedenis, achter de religie, achter de professional, achter elke rol die we in het leven en werk spelen. Dan kunnen we echte verbinding met onszelf en elkaar maken.
© 2025: Martin Thoolen
Hier een korte impressie van mijn ontdekkingsreizen: https://www.youtube.com/watch?v=ca58VpEoy_Y
#reisverhalenmartinthoolen #travelstoriesmartinthoolen #spirit #synchroniciteit #synchronicity #firstnations #persoonlijkinspirerendleiderschap #persoonlijkleiderschap #leadership #leadershipdevelopment #personalleadership #leiderschap #spiritueelleiderschap #spiritedleadership #executivecoaching #leiderschap #leiderschapsontwikkeling #teamcoaching #collectiefleiderschap #professionalcoaching #coaching #businesscoaching#psychologyofselves #voicedialogue #egozielspirit #egosoulspirit #awarenessatwork #martinthoolen
Tijdens mijn ontdekkingsreizen over de wereld ontving ik inspiratie uit onverwachte ontmoetingen die ik graag met je deel. Soms moet je (ver) weggaan om dichterbij te komen. Deze keer: ‘Wat de regenboog laat zien en het vergeten licht’.
Jaren geleden was ik op een ferry van Engeland naar Ierland aan het varen. Stel je voor: koud, grauwe lucht, sombere aankleding van het schip, miezerig, mistbanken, regen en uren varen. Het oogde allemaal wat mistroostig. Na een aantal uren begon ik te dagdromen. Ik keek naar buiten en zag opeens de zon door de mistbanken heen peuren. En ineens was er een kraakheldere regenboog.
Ik kon alleen maar kijken, totdat een stem uit het niets mij vertelde: ‘Alle religies en individuele zielen zijn als kleuren van de regenboog. Zodra de ene zich boven de andere verheft, dragen we bij aan innerlijke en uiterlijke oorlogen. Het witte, vergeten zonlicht herinnert ons aan wat we gemeen hebben en waar we gezamenlijk vandaan komen en naartoe gaan.
Zodra we met de gemeenschappelijke waarden van spirit leven (zoals liefde, vrede, tolerantie, co-existentie, vergevingsgezindheid en wijsheid), die je in alle religies ontmoet, maken we de ware verbinding in respect en kunnen we het paradijs op aarde creëren.’
“Spirit kent geen hiërarchie of exclusie”.
Spirit kent geen hiërarchie of exclusie. Als je werkt en leeft vanuit gelijkwaardigheid en inclusie, dan gaat een hele (nieuwe) wereld voor je open.
Hier een korte impressie van een aantal van mijn ontdekkingsreizen.
© 2025: Martin Thoolen
#wereldinspiraties #worldinspirations #spirit #synchroniciteit #synchronicity #persoonlijkinspirerendleiderschap #persoonlijkleiderschap #leadership #leadershipdevelopment #personalleadership #leiderschap #spiritueelleiderschap #spiritedleadership #executivecoaching #leiderschap #leiderschapsontwikkeling #teamcoaching #collectiefleiderschap #professionalcoaching #coaching #businesscoachin #psychologyofselves #voicedialogue #awarenessatwork #martinthoolen
Tijdens mijn ontdekkingsreizen over de wereld ontving ik inspiratie uit onverwachte ontmoetingen die ik graag met je deel. Soms moet je (ver) weggaan om dichterbij te komen. Deze keer: ‘De Ode aan de Libelle’.
Op een reis in Portugal in het ‘Parque des Estrellas’ zat ik buiten de tent in de buurt van een idyllisch beekje. Zittend aan de kant met mijn voeten in de beek zag ik grote ultraviolet blauwe, smaragdgroene en knalrode waterjuffers rondvliegen. Ik zat zo een tijd met aandacht te kijken hoe ze vlogen, hoe ze plotseling snel wendden en contact maakten met elkaar. Ik raakte er steeds meer door gebiologeerd. Toen kreeg ik een voorstel: ‘Kun je contact met een libelle leggen zodat hij op je komt zitten?’
De ‘innerlijke rechter uit mijn ego-bus’ dacht: belachelijk, je bent toch niet bijgelovig! Een tijdje daarna echter werd mijn oprechte nieuwsgierigheid sterker.
Op een gegeven moment kwam op hoe ik vanuit mijn hart met onvoorwaardelijke liefde een denkbeeldige lijn door mijn arm en hand heen naar het hart van de libelle zou kunnen verbeelden, zonder verwachting. En waarachtig, de libelle kwam direct letterlijk bij mijn hand zitten!
Ik besloot een tweede poging te wagen door met aandacht een lijn vanuit mijn hart te richten naar het topje van mijn hoofd en dan naar het hart van de libelle. En warempel, de libelle vloog van duim naar kruin. En toen kwam een volgend verzoek uit mezelf: ‘Ik wil dat je nu (per se) op mijn knie gaat zitten.’ De toon van mijn stem verraadde een voorwaardelijke (ego-)eis. De libelle leek er niet door aangetrokken te worden, maar vloog juist weg.
Een paar maanden later vertelde ik dit verhaal tijdens een van mijn jaarlijkse week-retreats ‘Inner Nature’. Na de pauze ging de retreat verder in de cursuszaal en wilde ik gaan zitten op de stoel van waaraf ik even eerder het libelleverhaal had verteld. Een deelnemer riep opeens hard: ‘Kijk uit…. niet gaan zitten… er zit een libelle op je stoel!’ Hoe groot is de kans dat er een libelle in een cursuszaal zit … op mijn stoel gaat zitten… direct nadat juist dát verhaal gedeeld is? Al jaren kwam ik in deze zaal en nog nooit hadden we een libelle binnen gezien.
Vanuit het hart en spirit is alles met alles verbonden…
Hier een korte impressie van mijn ontdekkingsreizen: https://www.youtube.com/watch?v=ca58VpEoy_Y
© 2025: Martin Thoolen
#wereldinspiraties #worldinspirations #spirit #synchroniciteit #synchronicity #persoonlijkinspirerendleiderschap #persoonlijkleiderschap #leadership #leadershipdevelopment #leiderschap #spiritueelleiderschap #spiritedleadership #executivecoaching #leiderschap #leiderschapsontwikkeling #teamcoaching #collectiefleiderschap #professionalcoaching #coaching #businesscoaching #psychologyofselves #voicedialogue #awarenessatwork #martinthoolen
