Je zou het niet zeggen als je tegenwoordig om je heen kijkt. Trouwens, niet alleen nu, maar eigenlijk de afgelopen vijf millennia niet echt. En toch ben ik een dromer die gelooft dat het wel degelijk kan wat het leven zinvol maakt.
Vooral als we niet wachten op anderen of iemand anders, maar het zélf doen. Niet wachtend op een verlosser, maar door verlosser van jezelf te worden. Ieder in zijn eigen wereld om zich heen. Met je buren, je collega, je medeweggebruiker, je medeburger, je medemens.
Op dit moment is er een wereldwijde splitsing gaande. Een onvermijdelijke. Een noodzakelijke. Er worden twee soorten omgevingen gemaakt. Door hen die voor ego kiezen, en zij die voor (zelf)bewustzijn/spirit. Het zijn twee onverenigbare paden die allang voorspeld zijn en je ook terugziet op de Hopi-steen die ik in 2018 met een gids bezocht heb in Arizona, USA.
Ego-gerichte omgevingen, samenlevingen en instanties worden gekenmerkt door voorkeursbehandelingen voor de ene groep ten koste van de andere. Rijken boven armen, mannen boven vrouwen, witte mensen boven gekleurde mensen, geïmmigreerde boven inheemse mensen, etc.
Landen kunnen zelfs in de greep van een extreem collectief ego zijn geleid door ego-gedreven leiders en regeringen. Deze worden dan gekenmerkt door één van de acht egocoup-rollen waar je in kunt vallen en verblijven, waarvan het ego als overheerser er één van is, zoals je in mijn boek kunt zien over Persoonlijk Inspirerend Leiderschap.
Een leider zorgt dan voor zijn volk, volgens ‘eigen dictaat’. Al ga je over lijken, je zorgt dat je boven aan de top komt. Want dan heb je meer macht en invloed. Je stelt je boven de anderen die je wil moeten volgen om je behoeftes te realiseren. Daartoe gebruik je allerlei machtsmiddelen en niet alleen de voorgenoemde positiemacht. Maar ook sterke overtuigingskracht (wat soms letterlijk ontaardt in schreeuwen naar ‘je mensen’), charisma, strategische kwaliteiten (w.o. liegen), expertise-kennis of deskundigheid, inkomen of status, of netwerken worden ingezet, om je wil aan anderen op te leggen.
Als de mensen ‘onder je’ niet volgzaam zijn, dan veroordeel je die en probeer je ervan af te komen. Drijvende kracht is de angst dat jij, of je groep, tekortkomt of minder aanzien geniet. Consequent communiceer je die angst verder door dreigementen aan het adres van andersdenkenden. Door intimidatie, zoals een bestuursvoorzitter die je op de kop geeft, terwijl niet jij maar een paar zittende bestuurders incompetent zijn. Of dreiging door machtsvertoon: van dreiging van ontslag tot aan militaire parades met kernraketten.
Je medestanders maak je afhankelijk door het geven van voorkeursbehandeling en andere privileges. Tijdens bijvoorbeeld het coronabeleid wat wereldwijd door veel landen uitgeoefend wordt, zien we groepen die de voorkeur krijgen, en anderen die het loodje moeten leggen. Zoals het verzorgen voor vaccins voor eerst de rijken, en dan de armen.
Als het ego van een leider over regering nog meer wilt overheersen, breid je je territorium aan eigen bevoegdheden uit en laat ze – als het even kan – vastleggen in statutaire bepalingen, soms tot aan de grondwet toe. Daardoor trek je nog meer macht naar je toe. Kijk maar naar sommigen van onze huidige dictatoriale regeringsleiders. En daar blijft het niet bij, want liefst breiden ze letterlijk hun territorium uit en beroven andere volkeren van hun land. Om zichzelf en hun voorkeursgroep te bedienen. Ten koste van anderen.
Deze meer spiritueel laag-ontwikkelde samenlevingen, regeringen en organisaties maken zich, ondanks of soms dankzij de invulling van hun religie, schuldig aan angst zaaien, macht uitoefenen, manipulatie, martelingen, (uit)moorden, stelselmatige indoctrinatie, verbergen en verdraaien van informatie of het geven van eenzijdige informatie.
Maar het kan anders. Als ‘Geïnspireerde Leiders’ de wereld gaan regeren.
De spiritueel meer ontwikkelde samenlevingen worden gekenmerkt onder andere een oprechte en goedwerkende democratie waar daadwerkelijk geluisterd wordt naar álle stemmen. Waar geen geheimen leven en verborgen agenda’s zijn, maar volledige transparantie is. Waar gelijke rechten gelden voor iedereen, zoals gelijke beloningen voor vrouwen en mannen. Waar alle groepen en landen in vrede naast elkaar en met elkaar leven en werken. Waar genoeg water, eten en huisvesting voor iedereen is en honger verbannen is. Waar de voedingsbodem van ons bestaan, de aarde, in ons doen en laten gerespecteerd wordt. Een utopie?
Op dit moment zit de wereld in ieder geval in een collectieve ego-regressie, met aan het hoofd ego- of ego-gestoorde leiders die de lage ego-samenlevingen voeden. De huidige economische en politieke belangen prevaleren boven de menswaardigheid en gelijkheid. Zelfs de huidige Verenigde Naties die voor een vreedzame wereld en álle mensen zou moeten zorgen schiet hier en daar fundamenteel tekort. Het onrecht heeft zelfs een permanente zetel in de VN gekregen. Kijk alleen al maar naar de zogenaamde mensenrechtenraad van de VN die het debat afwijst om het rapport aan mensenrechtenschendingen in China niet aan de orde te stellen, die dat voorheen verborgen wilde houden. Ondanks de bewezen systematische martelingen, het gevangen houden en brainwashen van de Oeigoeren als moslim-minderheid.
Elk land wat tegengestemd of zich van een stem onthouden heeft draagt bij aan dit universele onrecht. Deze landen hebben niet het lef om te kiezen voor universeel recht. Simpelweg uit angst om te veel op te offeren, zoals politieke-, economische- en persoonlijke belangen, status en privileges. Dan is dus de angst leidend, niet de liefde voor je medemens. Ook Qatar als tegenstemmer heeft duidelijk laten zien bij te dragen aan eigen mensenrechtenschendingen. Met hun economische belangen. Maar ja, voetbalvermaak boven alles. En dadelijk gezellig kijken naar het WK. En let wel, ik ben zelf fervent voetballiefhebber, maar dit klopt gewoon niet.
En overal is onrecht gaande. Ook in mijn eigen land. Geen verschil met andere landen. Zoals die onder het leiderschap van de afgelopen jaren de rijken (vooral mannen) rijker worden, en de armen armer waarbij zelfs de voedselbanken tekort schieten. Naast de immense groei van beleid gevoerd vanuit leugens en egoïsme.
En zoals gezegd, sommige regeringen en leiders voeden vanuit controle bewust een regiem waarbij zelfs martelingen, stelselmatig (uit)moorden, indoctrinatie normaal en verantwoord betiteld worden. Soms zelfs uit de naam van God, Allah of wie dan ook. Want dan kan en mag je lekker je gang gaan. Maar wat als het je eigen kind, vader of moeder is die ooit met mensenonrecht van doen krijgt. Wat als de werelden omgedraaid waren en jij of je partner of familielid geïndoctrineerd, gemarteld of gedood wordt. Vertel me, wat is het verschil? Vanuit ego veel, vanuit spirit niets. Want dan zijn we allemaal gelijken, allemaal een mens met allemaal dezelfde wensen, angsten, pijnen en verlangens. Geen verschil. Want in de kern zijn we allemaal gelijk.
“In de kern zijn we allemaal gelijk”
Welk onrecht heb jij zelf ervaren? Hoe vond je dat? Wat als jij ook in de steek gelaten zou worden door je eigen overheid, of de VN? Of zelfs gemarteld of gedood? Zo maken we geen betere wereld.
Gelukkig is er ook een natuurlijke ontwikkeling gaande van nieuwe generaties die deze onrechtvaardige ego-samenlevingen steeds minder accepteren. Kijk naar Iran. Het schrikbewind van de patriarchale witte-mannen-macht (gevoed vanuit misvormd-gebruikte religie) wordt steeds minder geduld. Slechts een kwestie van tijd. Het frisse spirit-bewustzijn van jongere generaties accepteert het niet meer. De opstand wordt als vanzelf steeds groter. Simpelweg omdat de harten van de mensen het niet meer verdragen.
Daarnaast wordt het tijd voor geliefde leiders om te komen tot een betere wereld, zoals je in een ander artikel ziet: https://martinthoolen.com/openstaande-vacatures-voor-de-wereldde-geliefde-leider/
Naast de nieuwe leiders die er gaan komen, de natuurlijke ontwikkeling van ego-verzet, kun je zelf ook bijdragen aan een betere wereld, niet wachtend op anderen. Durf te kiezen. Durf afvallige te zijn van je ego-omgevingen. Kies voor, of maak een betere wereld om je heen, hoe moeilijk soms ook. Ben je bewust van je eigen ego, bezieling en hoe spirit je kan verrijken. Kijk met nieuwe ogen naar je zelf en benader iedereen om je heen vanuit oprechtheid, waarheid en vreedzaamheid, ook als je het niet eens bent met elkaar. Kijk hoe je zelf je familie, buren, klanten, teamleden, bestuursleden, aandeelhouders en medewerkers op het werk benadert. En hoe je zo een betere wereld dagelijks om je heen maakt. Kijk maar op: https://www.boekenbestellen.nl/boek/persoonlijk-inspirerend-leiderschap/9789090362908
Of wil je zelf de ’tools’ voor een betere wereld maken aan den lijve ontvangen en ervaren? Dan is deze Mastercourse misschien iets voor je: https://martinthoolen.com/service/master-module-persoonlijk-inspirerend-leiderschap/. Niet alleen dat, je gaat er ook nog eens fundamenteel effectiever, evenwichtiger, duurzamer en vitaler door werken en zinvoller door leven.
Een betere wereld. Kan dat? Ja! Als dit allemaal meer gaat gebeuren, dan kan er over een aantal decennia daadwerkelijk meer paradijs op aarde komen. Liever daarvoor gaan, dan blijven klagen en slachtofferen over een wereld die niet bevalt.
De keuze is aan jou.
#persoonlijkinspirerendleiderschap #persoonlijkleiderschap #inspirerendleiderschap #mastercoursepersoonlijkinspirerendleiderschap #coaching #training #vrede #vredeopaarde
© 2022: Martin Thoolen
Negatieve werkdruk verlicht als je aan time- en stressmanagement doet. Handige gedragsvaardigheden. En toch blijkt dit lang niet toereikend genoeg. Waarom, omdat je het niet bij de kern hebt aangepakt.
Dat is wat ik intussen de afgelopen 30 jaar gemerkt hebt bij mijn honderden klanten die kwamen en komen voor vitaliteit en duurzame inzetbaarheid.
Want voorbij gedrag, zijn er diepere krachten die je gedrag aansturen, waaronder je ego en je ziel, zoals je terugziet in mijn boek: ‘Persoonlijk Inspirerend Leiderschap’.
De meeste mensen die overspannen of burn-out raken, hebben vaak een sterke combinatie van drie ego-passagiers in hun persoonlijkheid waar ze al jaren mee werken (vaak zonder dat ze er voldoende bewust van zijn): de pleaser, pusher en perfectionist. Als je deze wortels niet nieuw in balans brengt, komt negatieve stress makkelijk terug.
Ga je nog een laag dieper, voorbij je persoonlijkheid, blijkt ook bezieling een fundamentele rol te spelen. Want:
‘Elke relatie of systeem die onvoldoende ruimte biedt aan het bestaan en de unieke expressie van de ziel, zet de ziel gevangen en kan het lichaam ernstig ziek maken’.
Soms is een werkomgeving vruchtbare grond voor je ziel, maar soms ook toxisch (geworden).
‘Soms is het laf voor je ziel om te gaan, maar soms laf om te blijven’.
Kortom, wil je het bij de bron aanpakken dan kun je voor jou en je collega’s een interactieve workshop vragen, zoals ik dat onder andere in het verleden heb gedaan voor advocaten-generaals van het Openbaar Ministerie en andere organisaties. Vraag een oriënterend gesprek aan en stuur een email naar: [email protected].
Of wil je jezelf of medewerker helpen uit de negatieve drukte te komen, kijk dan of een individuele coaching wat je voor je is. Zie: https://lnkd.in/eCNqkZEU
©2022: Martin Thoolen
#vitaliteit #duurzameinzetbaarheid #werkdruk #stress#stressmanagement #timemanagement
Hoe komt wonder (weer) in je werk en leven? Door je onder andere open te stellen voor synchroniciteit en interconnectie. Want alles is met alles verbonden. Eén van de negen kenmerken van spirit of bewustzijn die je terugvindt in mijn boek Persoonlijk Inspirerend Leiderschap.
Naast praktijkcases, inzichten en oefeningen over hoe deze kosmische knipogen je kunnen helpen bij je werk, deel ik af en toe ook een persoonlijk verhaal. Waaronder deze. Je kan het bijna niet geloven, maar het is echt waar.
Het was een zomer om nooit te vergeten. In 2005 was ik op reis door British Columbia, Canada. Mijn hartenwens was om een keer een ‘sweatlodge’-ceremonie mee te maken met alleen echte ’natives’ en contact te maken met de zoon van de legendarische chief Dan George, Leonard George. Wat daarna zou gebeuren overtrof al mijn verwachtingen. Ik kwam terecht in een stroom van verwondering met heel veel synchroniciteit, die mij letterlijk liet zien dat alles met alles verbonden is. Kijk maar.
In het toeristenbureau in het centrum van Vancouver vertelde ik over mijn werk en deelde ik mijn hartenwens met een medewerkster. Na een tijdje zei ze: ‘Ik doe dit nooit, maar ik weet toevallig iemand die je kan helpen aan het telefoonnummer van Leonard George.’ Totaal ‘uplifted’ liep ik de deur uit. Ik had gebeld en het telefoon- nummer werd me gegeven. Alleen voelde het niet als het goede moment om Leonard te bellen, totdat er twee weken later iets bijzonders gebeurde.
Na letterlijk meer beren op de weg gezien te hebben dan mensen belandde ik op Vancouver Island in het kustplaatsje Tofino. Als vanzelf werd ik aangetrokken door een gebouw met daarop een grote arend geschilderd. En arenden en buizerds hebben me altijd aangetrokken. Zo heb ik op mijn veertiende jaar een handtekening met een zon en twee arenden gemaakt, die ik nog steeds gebruik. Bleek jaren later dat ik volgens de Maya-astrologie geboren was op de dag van dubbel adelaar (toon 11)!
Toen ik naar binnen ging, liep ik als vanzelf naar een oude kano en ik hield de rand
ervan met mijn hand vast. Zonder dat ik erover nadacht, kwam er ineens een golf van ontroering naar boven. Het enige wat in mij opkwam, was: ik heb eerder in zo’n ding gezeten. Hoe het hout voelde, de geur, hoe de kano eruitzag, ik wist het gewoon. Ik was zo diep geraakt dat ik wilde weten van wie dit gebouw was en wie al deze kunst had gecreëerd. Het was sir Roy Henry Vickers, een chief van de Eagle-clan.
Een nieuwe hartenwens was geboren: hem te ontmoeten. Alleen, hij was er niet, maar ergens op het vasteland, en het was niet bekend waar. Nadat ik naar buiten was gelopen zat ik een tijd stil, uitkijkend over de baai, en ik besloot dat het tijd was Leonard George te bellen.
En ja, ik kreeg hem aan de lijn. We praatten voor circa twintig minuten en ik gaf aan dat ik Roy Vickers wilde zien en een ‘sweatlodge’ wilde meemaken. Waarop hij zei: ‘Just follow the spirits.’ En twee weken later leek het onmogelijke te gebeuren.
Na circa drie uur rijden, vanaf St. Rupert oostwaarts het vasteland in, stak plots een zwarte beer de weg over, naar links. Op dat moment herinnerde ik me de woorden ‘Follow the spirits’ en ik besloot links af te slaan, anders dan gepland. Na een uur rijden kwam ik in een dorpje genaamd Hazelton. Op zoek naar ‘natives’ kwam ik in een grote bingohal terecht, waar ik navraag deed naar een ‘sweatlodge’. Daarvoor moest ik naar de bandmember Mike gaan, dagelijks manager van het reservaat. Die was eerst afhoudend, totdat ik vertelde dat ik Leonard George had gesproken. De volgen- de dag werd er een’ sweatlodge’ georganiseerd.
Die volgende dag leidde Mike ons naar de ‘sweatlodge’, op enkele meters afstand van de zalmrijke en kolkende ‘Skeena’-rivier. Mike was net als Roy Vickers van de Eagle-clan. Weer twee figuurlijke arenden die ik ontmoette! Vlak voordat de ceremonie begon, vlogen er ook nog eens letterlijk twee arenden voor de ingang boven de rivier! Maar dat was nog niet alles.
Na de tweede ronde hoorde ik iemand op een ‘motorsquad’ vlak voor de ‘sweatlodge’ parkeren. Mike nodigde hem uit de leiding over de ceremonie over te nemen en de man kwam pal naast me zitten bij de ingang. Het was Roy Vickers! Of all places! Hoe kon dit? Hoe kon ik in hemelsnaam in héél Canada precies naast Roy komen te zitten, naar wie ik op zoek was, terwijl ik niet wist waar hij was!
Mijn hartenwensen om én Leonard George gesproken te hebben én een authentieke ‘sweatlodge’ mee te maken, én Roy Vickers te ontmoeten, waren allemaal uitgekomen. ‘Just follow the spirits.’
Toen ik later in Nederland thuiskwam, keek ik wat voor dag het was volgens de Maya-astrologie: het was nota bene mijn geboortedag van de dubbele adelaar (toon 11)! Hoe kon dit? Voor mij was het echt een teken dat toeval niet voor niets toevalt. En dat we op spiritniveau altijd verbonden zijn. Wat Roy zo mooi en krachtig verwoordde met een boodschap aan mij: ‘Friends in spirit.’
Meer informatie over Roy vind je op: www.royhenryvickers.com
© 2022: Martin Thoolen
Élke ziel staat vanaf zijn of haar geboorte tot aan de dood voor vijf opgaven waardoor je gelukkig, zinvol en bevlogen kunt werken en leven.
Zoals ik in mijn aankomende boek ‘Persoonlijk Inspirerend Leiderschap’ deel wat 1 November 2022 uitkomt. Hier alvast een klein tipje van de sluier.
Met betrekking tot de vijf opgaven waar de ziel voor staat, kun je dat aflezen aan het volgende:
1. gebrek aan doorvoelen en leren van gevoelde ervaringen;
2. gebrek aan soevereiniteit;
3. zielenpijn laten bestaan of cultiveren;
4. weinig zielenvreugde;
5. geen talentontwikkeling of droomverwezenlijking.
Wanneer mensen het contact met hun ziel verliezen, komt dat vooral doordat ze leven en werken vanuit hun hoofd en ratio, maar zonder hun hart en ziel. Allerlei geconstrueerde concepten over leven en werk zijn dan leidend, zoals gedachten, overtuigingen en eigen ideologieën die de regie over eigen leven lijken te versterken. Waarom?
Omdat mensen vaak onbewust voor een identificatie kiezen met hun rationele kant en slechts (schijn-)controle hebben over het zekere en onzekere. Ze willen alleen het comfortabele en gelukkige in het leven en duwen de pijnlijke, kwetsbare of onzekere kanten weg. Dat willen ze dan ook blijven controleren en ze proberen deze ogenschijnlijke succesformule waar te maken. Dan hebben bepaalde egopassagiers, zoals de rationele kant en de controleur, de overhand. Je ego heeft je dan te pakken, vaak zonder dat je het doorhebt.
De laatste jaren verschijnen er steeds meer boeken over geluk en de route ernaartoe. Maar in feite hoef je geen weg ernaartoe te zoeken, want die is er al: als je leeft vanuit spirit of bewustzijn. Die weg is er ook altijd al geweest. Bovendien zien we bij geluksjagers dat ze doelen stellen en verwachtingen hebben voor de toekomst die lang niet altijd uitkomen. Het is dan slechts een kwestie van tijd tot er iets misgaat en je pech of ongeluk meemaakt.
Zoals de natuurlijke cycli van spirit ons laten zien, komt er na geluk immers ook ongeluk. Na zonneschijn komt regen, komt zonneschijn, komt regen, komt zonneschijn, etc. Onophoudelijk. Bovendien willen geluksjagers ‘geluk hebben’. En in dat laatste woord zit hem de crux: ‘hebben’. Dan heeft je hebzuchtige kind van je ego het onbewust van je overgenomen. Die vult tijdelijk je verlangen, maar maakt dat op de lange termijn niet waar.
Neem bucketlistjagers die denken gelukkiger te worden door verlangens af te vinken. Maar als die behoefte eenmaal vervuld is (waar overigens niets mis mee is en wat je echt even gelukkig en ‘levend’ doet voelen), is er daarna weer de alledaagse realiteit.
En dus is er in dat geval sprake van te veel ego, omdat het innerlijk hebzuchtig kind ongemerkt met je aan de haal gaat. En als je gelukkige verwachtingen en doelen niet uitkomen, voel je je ongelukkig. Je kunt er donder op zeggen dat vroeg of laat dit kaartenhuis van geluk in elkaar stort.
“Geluksjagers worden vroeg of laat ongelukkig”.
De vraag is alleen hoe je met beiden, geluk én ongeluk, op een gezonde manier omgaat. Omarm je alleen geluk en jaag je dát na, dan zal ongeluk vroeg of laat als een kosmische boemerang op je afkomen. De kosmos brengt je dan vanzelf in situaties van (onvoorziene) pech of ongeluk waar je mee te dealen hebt, en als ziel van te leren. Misschien wel om wakker te worden uit het ‘schijngeluk’ dat je jezelf of anderen hebt voorgespiegeld.
Kortom, voornamelijk je rationele concepten en doelen aanhangen en najagen, zoals geluk, houden je juist af van die diepere laag van voelen waar de ziel spreekt, die je een dieper gevoel van vrede geeft. Want de toegangspoort tot je ziel is je hart, niet je ratio. Tenslotte worden hart en ziel niet voor niets in één adem genoemd.
“De toegangspoort tot je ziel is je hart”.
Als je daadwerkelijk voelt dat je hart meer opkikkert, beeft, bloedt, huilt, gloeit en straalt, heb je direct contact met je ziel. Euforische successen, extatische belevingen en pijnlijke en kwetsbare ervaringen maken dan meer deel uit van je zijn. Doordat je de gevoelde ervaringen meer toelaat en er niet overheen surft, komen verdieping, waarachtigheid en eigenheid meer naar je toe.
En dan kun je gelukkig zijn met alles wat komt en gaat. Echt gelukkig.
En er is nog zoveel meer wat je werk en leven kan verrijken. Kijk naar Publicaties op: https://martinthoolen.com/inspiratie/
Lijkt het je wat, stuur me dan een email op: [email protected] en ik laat je weten hoe je het kunt bestellen zodra het boek uitkomt.
En wil je het zelf ervaren en ontwikkelen en nog meer bijdragen aan een betere wereld op eigen-wijze, dan is dit misschien iets voor jou: https://martinthoolen.com/service/master-module-persoonlijk-inspirerend-leiderschap/
© 2022: Martin Thoolen
Waarom hebben we oorlogen?
Voornamelijk vanwege de invloed van de regerende wereldleiders.
No more war? Hoog tijd voor ‘Geliefde Leiders’.
Want de huidige leiders, die bijdragen aan oorlog, zullen niet fundamenteel veranderen. Maar wat is er dan precies aan de hand, én wat is nodig om een betere wereld te maken?
In mijn aankomende boeken, en opkomende `Masterclass Year’ over ‘Geïnspireerd Leiderschap’, vind je antwoorden, die ik nu al graag met je deel.
“Much of the evil in the world is due to the fact that man in general is hopelessly unconscious”
Carl Jung
Grofweg kun je een onderscheid maken in twee soorten leiders: Ego-Leiders en Geïnspireerde Leiders. Om uit oorlogen te komen, moeten leiders zelf veranderen. En nieuwe leiders komen, die te boek staan Geïnspireerde Leiders.
“Het enige wat tot oorlog leidt, is ego”
Ego-leiders zijn leiders, die ongemerkt ouderwets leidinggeven, vanuit hun patriarchale ego. In elk ego van ons huizen verschillende passagiers die je denken, voelen en gedrag bepalen. Zoals je innerlijke pleaser, pusher of perfectionist bijvoorbeeld. Ego-leiders hebben echter vaak een dominante innerlijke patriarch, die onbewust het innerlijke stuur van ze overneemt. Ze worden zelf bestuurd door hun innerlijke patriarch, meestal zonder dat ze het zelf doorhebben. Als deze ego-passagier echter te sterk vertegenwoordigd is, dan is die verantwoordelijk voor polarisatie, verdeeldheid, conflict en oorlog. Hoe dan?
De patriarch is de vaderlijke kant die in het ego van zowel mannen, als vrouwen huist. Het is de kant die zich altijd boven anderen en met name, vrouwen plaatst (zoals dit een grondhouding kan zijn, zoals de Roos van Leary dat laat zien). De Roos van Leary laat zien dat mensen een verschillende interactieve houding kunnen hebben, variërend van boven/onder tot samen/tegen.
Deze kant heeft idealiter echt zorg voor de mensen, waar hij zich verantwoordelijk voor voelt. Goed gedoseerd, gebruikt de Patriarch zijn machtsmiddelen voor het beste voor de hele gemeenschap, waar hij aan de top van staat, of denkt te staan. Hij maakt gebruik van het belonen, straffen of negeren op materiële of immateriële wijze van anderen. De Patriarch heeft een dominant voorkomen in denken of doen: ‘zijn wil is wet, hij bepaalt en beveelt’. Hij beroept zich op kennis is macht, en laat vooral zijn kracht, en zeker niet zijn kwetsbare kant zien, als het erop aan komt. Hij kan goed zenden, maar slecht ontvangen of luisteren. Hij bagatelliseert of wuift kritiek op hem weg, zodat er feitelijk niet echt iets mee gebeurt. Hij neemt ook iets eerder aan van een man dan een vrouw, omdat hij heimelijk denkt dat de man meerderwaardig is boven de vrouw. Als de patriarch zijn zin niet krijgt, zien we vaak een stampvoetend, verongelijkt kind van hun ego het plots overnemen.
Als het ego van leiders echter nog extremere vormen aanneemt, kan dat resulteren in acht ego-coup-rollen, waarin ze terecht kunnen tuinen, namelijk:
Als de innerlijke patriarch in leiders extreme vormen aanneemt, zien we vaak een combinatie van deze rollen, die de denkwijze, het gedrag en de keuzes van de leider besturen. Sowieso, zien we de ‘Overheerser’ meer aan het front komen, in hun manier-van-zijn.
Een leider zorgt dan voor zijn volk, volgens ‘eigen dictaat’. Al ga je over lijken, je zorgt dat je boven aan de top komt. Want dan heb je meer macht en invloed. Je stelt je boven de anderen die je wil moeten volgen om je behoeftes te realiseren. Daartoe gebruik je allerlei machtsmiddelen en niet alleen de voorgenoemde positiemacht. Maar ook sterke overtuigingskracht (wat soms letterlijk ontaardt in schreeuwen naar ‘je mensen’), charisma, strategische kwaliteiten (w.o. liegen), expertise-kennis of deskundigheid, inkomen of status, of netwerken worden ingezet, om je wil aan anderen op te leggen.
Als de mensen ‘onder je’ niet volgzaam zijn, dan veroordeel je die en probeer je ervan af te komen. Drijvende kracht is de angst dat jij, of je groep, tekortkomt of minder aanzien geniet. Consequent communiceer je die angst verder door dreigementen aan het adres van andersdenkenden. Door intimidatie, zoals een bestuursvoorzitter die je op de kop geeft, terwijl niet jij maar een paar zittende bestuurders incompetent zijn. Of dreiging door machtsvertoon: van dreiging van ontslag tot aan militaire parades met kernraketten.
“Elk systeem of relatie wat geen ruimte geeft aan het bestaan, én de unieke expressie van de ziel, zet de ziel gevangen”
Je medestanders maak je afhankelijk door het geven van voorkeursbehandeling en andere privileges. Tijdens bijvoorbeeld het coronabeleid wat wereldwijd door veel landen uitgeoefend wordt, zien we groepen die de voorkeur krijgen, en anderen die het loodje moeten leggen. Zoals het verzorgen voor vaccins voor eerst de rijken, en dan de armen.
Als je ego nog meer wilt overheersen, breid je je territorium aan eigen bevoegdheden uit en laat ze – als het even kan – vastleggen in statutaire bepalingen, soms tot aan de grondwet toe. Daardoor trek je nog meer macht naar je toe. Kijk maar naar sommigen van onze huidige dictatoriale regeringsleiders. En daar blijft het niet bij, want liefst breiden ze letterlijk hun territorium uit en beroven andere volkeren van hun land. Om zichzelf en hun voorkeursgroep te bedienen. Ten koste van anderen.
Deze stijl van leiden vanuit ego versterkt altijd de polarisatie en separatie tussen mensen, naties en volkeren. Omdat een deel van de groep buitengesloten wordt, waar onvoldoende echt naar geluisterd is. In mildere vorm is het gevolg dat we protesten zien ontstaan, waar ego-leiders op deze wijze zelf toe bijgedragen hebben. Zoals onderbetaling van zorgpersoneel in Nederland, van-belastingfraude-verdachte burgers waar jaren niet naar geluisterd is, tot aan boeren die niet werkelijk gehoord zijn. Op grotere en extremere schaal zien we het in de hele wereld gebeuren. Al eeuwenlang.
Maar het kan anders. Als ‘Geïnspireerde Leiders’ de wereld gaan regeren.
Geïnspireerde Leiders, zijn leiders die uit zijn op samenwerking, verbinding en vrede. Ze zijn bewust van de werking van hun eigen ego en ziel, en het effect hiervan op hun keuzes en gedrag. Ze staan open voor kritiek over henzelf, zijn aanspreekbaar en nemen daadwerkelijk eigen aandeel en verantwoordelijkheid in doen en laten.
Ze zijn eerlijk en oprecht en nemen geen blad voor de mond, als waarheid in het geding komt. Ze zijn waarheidsvinders, die de onderste steen aan universele waarheid naar boven halen. Ze kijken verder dan de leugens van desinformatie, waar overheersers gebruik van maken. Bij meningsverschillen oordelen ze niet, maar gaan vanuit nieuwsgierigheid verder exploreren naar de achterliggende motivaties. Ze zoeken altijd de respectvolle dialoog op om bruggen te slaan.
Deze leiders willen gelijkwaardigheid voor iedereen. Hun beleid is gericht op gelijke rechten voor iedereen, zoals stemrecht, beloningen, genoeg gezond voedsel en drinken, onderdak, gezondheidszorg en onderwijs eerlijk verdeeld voor iedereen. Dat wat ze zelf aan successen en inkomen binnenkrijgen, delen ze met hun mensen. Als je dit in sommige inheemse stammen in de USA doet, ontvang je een succesveer, omdat je je succes gedeeld hebt voor de gemeenschap.
Deze leiders zijn motiverend en empoweren hun mensen. Ze maken teamspirit. Mensen onder hem of haar voelen zich echt gezien, gehoord en gesteund. Daarom zijn deze leiders vaak ook zo geliefd bij het merendeel van het volk. Kijk maar terug in de geschiedenis, en je hoort vaak lovende woorden uit het volk van deze leiders, zelfs als ze al lange tijd overleden zijn: Nelson Mandela (Zuid-Afrika); Mahatma Ghandi (India); Dr. Martin Luther King (USA), Koning Rama IX Bhumibol Adulyadej (Thailand), Eberhard van der Laan (ex-Burgemeester Amsterdam) om er maar een paar te noemen.
Als je nu in de wereld kijkt, zie je dat alle leiders van de volgende landen voldoen aan deze separerende stijl van leiding geven: Rusland, Brazilië, Philpijnen, Turkije, Wit-Rusland, Syrië, Venezuela, Noord-Korea, China, om er maar een paar te noemen. Ze dragen bij aan meer pijn en leed bij veel mensen door de emotionele-, of fysieke- of intellectueel gevangenschap.
“If you do not change, you never can change society”
Nelson Mandela
Wil jij als leider en niet-leider bijdragen aan een betere wereld?
Ben jij een leider, bestuurder, directeur, of executive. Of afdelingshoofd, teamleider of manager? Of moeder van een gezin? Al deze leiders kunnen een betere wereld maken! En zelfs als je geen leider bent, kun je zoveel moois bijdragen aan een betere wereld, zoals je in mijn vorige artikel over persoonlijk leiderschap ziet: https://bit.ly/3JjJzJd
Kortom, naar mijn huidige idee zijn er minstens drie wegen om oorlog te voorkomen en vrede ta maken:
Stel je maar eens voor wat er gebeurt, als je eigen (persoonlijk of collectief) leiderschap op een hoger plan komt. Jouw bijdrage wordt dan nog meer als zinvol, en vervullend ervaren, door je zelf en door ‘jouw’ mensen. Als leider draag je nog meer bij aan de gemeenschap. Je komt te boek te staan bij de meesten als een ‘geliefde leider’. Daarnaast ben je in staat om nog effectiever en diplomatiek om te gaan met de tegenstrijdige belangen van partijen, waar je mee van doen hebt. Je leiderschap evolueert van ego-leiderschap naar geïnspireerd leiderschap.
Maar, hóe komt jouw leiderschap optimaal tot z’n recht? Hoe haal je het maximale uit je mensen aan potentie en plezier? En hoe draag je dan zelf bij aan een betere wereld?
Als leider, en niet-leider, kun je zoveel doen en ontwikkelen om je bijdrage voor een beter wereld te versterken. Maakt je leven ook nog eens extra zinvol.
Kijk in alles wat je doet, of je ego overheerst, of niet. Of dat je anderen juist oprecht benaderd vanuit positiviteit, nieuwsgierigheid, neutraliteit, eerlijkheid en verbinding.
Maar wil je grondiger te werk gaan, en je verrijken met een waardevolle bijdrage aan je werk en leven? Dan bied ik momenteel vier (en in 2023 vijf) verschillende ‘Services’ aan, waar je je als leider door kunt laten inspireren:
Meer weten? Kijk op: www.martinthoolen.com of app, bel of email me, en je krijgt snel antwoord.
Bedankt voor het lezen en ik hoop dat we samen een mooiere wereld tegemoet maken!
Hartelijke groet,
Martin
#nowar #peace #leadership #leadershipdevelopment #leiderschap #Executivecoaching
© 2022: Martin Thoolen
Heb jij wel eens 5 dagen zonder telefoon en internet geleefd?
Ik niet, tot de laatste week.
Mijn God, wat is dat bij tijden ongelofelijk saai. Saai?
Alleen maar omdat ik anders gewend ben in Nederland.
Maar wat is het tegelijkertijd stilzwijgend, ongelofelijk indrukwekkend en leerzaam.
En stel je eens voor als we allemaal ietsje meer ‘natuurlijk zouden leven en werken?’ Wat dan, en hoe dan?
Mijn vrouw is een ‘Native Indigenous’ en maakt deel uit van een spiritueel volk genaamd ‘The Karen People’wat al eeuwenlang leeft op de grens van Myanmar en Thailand. Ze geloven dat alle objecten een ziel hebben, net als wat ik zag bij de ‘First Nations’ in Canada, BA en andere inheemse volkeren over de wereld. Een van hun belangrijkste motto’s is: ‘Give me liberty or give me death’. Ze vertelt me vaak: ‘I come from poor people, we live easy’.
‘I come from poor people, we live easy’
Na 4 uur reizen Noordwaarts vanaf Kanchanaburi met de auto, een veerboot en een longboat, kom ik diep in het oerwoud terecht op haar natuurlijke geboortegrond. Tot die tijd heb ik tijdens mijn vele reizen vele inheemse volkeren meegemaakt, maar nog nooit een tijdje ertussen gewoond, als is het ‘maar 5 dagen’.
Omdat ik geen beschikking tot internet heb, heb ik geen afleiding. Omdat ik de Karen en Thaïse taal niet ken, kan ik alleen maar alles in stilte opnemen.
Alleen maar: zijn… En zo komen een hoop ‘gevoelde inzichten’ binnen.
Snoeiharde spiegels van reflectie
In het hele dorp en omstreken is geen enkele supermarkt te vinden. De natuur is de goedkoopste supermarkt, zonder chemicaliën. Ze leven van de natuur om je heen. Ze verbouwen en eten: rijst, maïs, mango, papaya salade, groentes, chilipepers, tamarin, gember, karmadon, paddenstoelen, knoflook, limoenen, komkommer, ei-planten en bamboe-scheuten. Als er even niets is, dan plukt mijn vrouw blaadjes van de boom en dat is het dan. Deze ‘haute cuisine’ is genoeg.
Ze verkopen daar ook geen toiletpapier met 5 lagen ‘zachtheid’ verpakt in plastic. Nee hoor, je veegt je achterwerk daar gewoon af met stromend water.
Stel je eens voor als je zelf voedt met natuurlijk voedsel en minder plastic verpakkingen koopt. Probeert het eens een tijdje en merk hoe levendig je lichaam wordt en hoe je bijdraagt aan een schonere wereld, hoe klein ook.
De ‘Karen people’ hebben geen wekker. Ze leven en werken met de natuurlijke wekker. Ze staan op bij dageraad en gaan werken op het land. En ze gaan vroeger slapen, als het donker wordt. En ze blijven vitaal tot op hoge leeftijd.
Probeer het zelf eens een weekje en kijk wat het met je doet.
Omdat ik voor 5 dagen geen enkele internet- en telefoonverbinding heb, ben ik gedwongen een andere verbinding met de mensen om me heen te maken, dan via social media. Ook al ken ik de taal niet, ‘live’-contact, face-to-face, levendig en zo echt.
Zoek elkaar eens wat vaker op, al kost het je uren reizen. Laat je smartphone eens thuis. Wees je zelf in het contact met de ander en deel soms je zielenroerselen. Let eens op hoe meer vervullend echte verbinding voor je kan zijn.
‘Living live with each other, makes you alive’
Daar kennen ze geen apart geserveerd bord. Eten en drinken wordt gedeeld tussen en met andere families. Ze lopen gewoon bij elkaar naar binnen om bij ander te gaan eten. Ze brengen af en toe eten mee voor elkaar. Ze eten in een cirkel op de grond van gezamenlijk schaaltjes die in het midden staan
Af en toe doen we het met Kerstmis of Pasen en het geeft ons gelijk een gevoel van samenzijn en samen-genieten en we delen eten en verhalen met elkaar. Zó verbindend. Doe het eens wat vaker in het jaar met je familie, vrienden, buren of collega’s ook al is het niet gebruikelijk en kijk wat er ontstaat. Je gaat met een warmer hart naar huis.
Bij de ‘Karen People’ bestaat geen bejaardentehuis. Mijn vrouw schrok intens toen ze in Nederland een flatgebouw zag wat een bejaardentehuis was. En als je er even bij stilstaat is het eigenlijk een afgesloten sterfhuis waar eenzaamheid floreert en ouderen sneller doodgaan. Immers, als je een oude boom niet verkast, blijft die langer vitaal.
“Als je een oude boom niet verkast, blijft die langer vitaal”.
In Nederland hebben we geen tijd om onze vader of moeder regelmatige bezoeken. Waarom? We hebben het te druk met onze eigen materie, behoeftes en ontwikkeling. In het dorp echter zorgen ze voor hun ouders tot aan de dood.
Zoek je ouders eens wat vaker op en blijf langer dan je gewend bent. Ben er gewoon voor ze en het zal je verrijken. Vergeet niet dat zij diegenen zijn die jou ook dit leven gegeven hebben, net als je voorouders. Eer ze, en je zal er nooit spijt van hebben.
En versta me niet verkeert, het is er echt niet allemaal koek en ei. Ook hier spelen de ego’s van mensen een rol en creëert onnodige spanningen. Geen verschil met ons. Zoals een buurman die om 3 uur ‘s Nachts keihard muziek aan zet wat anderen uit hun slaap haalt. En denk maar niet dat je hem kan vertellen dat de muziek zachter moet, want je riskeert zomaar een geweer wat op je afgevuurd wordt.
Het is er dus geen paradijs, maar wel kunnen we leren van leven in natuurlijke verbinding, die we in het Westen vaak verloren hebben.
En dat is wat ik jou en ieder toewens. Probeer mijn suggesties eens wat vaker toe te passen en ervaar wat het met jou, je vrienden, buren en collega’s doet.
Je zult versteld staan.
#natuurlijkleven #coaching #personaleadership #persoonlijkleiderschap #personalempowerment
© 2022: Martin Thoolen
Een beter 2022?
Kan dat? Ook voor mij?
Je zou het misschien niet geloven. Want we gaan allemaal door ‘zwaar weer’. En er zijn duidelijke aanwijzingen dat het erger wordt in 2022.
En tóch kan het! Een beter 2022 voor jou!
Niet zozeer de pandemie alleen, maar bovenal de wijze waarop vele wereldleiders keuzes maken en zich gedragen, voorspelt momenteel niet veel goeds. De meesten handelen vanuit nationaal egoïsme en narcisme en beperken onze vrije leefomgeving; onze nationale regering schiet stelselmatig te kort en ontbeert goed leiderschap; privé-drama’s voltrekken zich achter gesloten deuren, of dat nu familie- of burenruzies zijn, of het overlijden van dierbaren door corona. Polarisatie, verdriet en agressie alom.
Ik kan het niet mooier maken dan het is, maar in 2022 wordt het erger. Ik zie graag de realiteit en de daarbij behorende schaduwkanten onder ogen en werp graag licht op ook die oncomfortabele waarheid. Waarom erger?
Op z’n minst door vier actuele ontwikkelingen:
Doordat de waarheid steeds meer aan het licht komt, komen de posities van vele leiders op de tocht te staan. Die doen er alles aan om hun machtspositie te behouden en te vergroten i.p.v. te handelen als volksvertegenwoordiger. Consequent nemen ego-strategieën om eigen belang of dat van eigen politieke partij te waarborgen de overhand: ontkennen, liegen of de ander zwart maken om er maar een paar te noemen. Dat zie je de laatste jaren helaas in extreme mate gebeuren bij de politieke debatten in onze regering, de eerste en tweede kamer, waarbij de ego’s van vele politici structureel uit de bocht vliegen. Hoe?
Door het stigmatiseren van elkaar en persoonlijk aanvallen; eigen persoonlijk- of partijbelang boven alles laten prevaleren; structureel leugens vertellen; afspraken stelselmatig niet nakomen; niet doen wat je zegt (zoals bij het zg. ‘Nieuw Leiderschap’, waarmee het een holle frase is); lastercampagnes over de ander voeren; niet luisteren naar het volk; sociaal-wenselijk handelen vanuit eigen belang in plaats vanuit oprechtheid; geen eindverantwoordelijkheid nemen om op te stappen bij langdurig falend beleid; extreme uitspraken doen die anderen bevolkingsgroepen choqueren of kwetsen. Nee, het wederzijds respect is ver te zoeken en de hoffelijkheid heeft de kamers van leiderschap en de politiek verlaten’.
‘De hoffelijkheid heeft de kamers van leiderschap verlaten’
Ook al proberen de zittende leiders angstvallig hun ‘valse ego-bouwwerk’ staande te houden, het licht van waarheid peurt hier vroeg of laat doorheen. Of zoals mijn moeder zou zeggen: “Eerlijk duurt het langst”. Dus oude machtsstructuren brokkelen af. Je ziet dat ook aan dat oude partijen-stelsels met 3 tot 6 partijen geen stand meer houden en er tegenwoordig veel meer politieke partijen zijn die de verdeeldheid aantoont.
Omdat de oude verkiezingen van het kabinet gebouwd is op een energetisch fundament van leugens, oneerlijkheid, eigen belang of partijbelang, zal dat nooit en te nimmer echt goed werken met de mensen die er nu nog als leiders zitten. Het is totaal ongeloofwaardig en het vertrouwen is meermaals als ‘sneeuw voor de zon’ verdwenen door en voor de leiders zelf.
Mocht er in 2022 toch een nieuw kabinetsformatie komen op basis van de laatste verkiezingsuitslagen, voorspel ik daarom dat de regering eerder afstevent op veel meer burgerrellen of erger nog, een burgeroorlog, dan dat onze leiders bijdragen aan rust en eenheid. Naast dat wij als volk een visie en strategie nodig hebben en wordt waargemaakt door deze leiders. De huidige bestuurders hebben jarenlang laten zien dat ze hier niet competent voor zijn, wat consequent schreeuwt om nieuwe leiders. Een herverkiezing, als een actuele momentopname, is noodzakelijk voor de rust in het land.
Mijn vermoeden is echter dat de ego’s van de politici en politieke partijen eventjes zullen prevaleren en beroep doen op de oude vertrouwdheid, veiligheid en schijn-rust om maar snel door te gaan met de oude bezetting. Een tijdelijke Pius-overwinning van de oude politici, waarna de ware aard van de bestuurders gaat overheersen, keuzes maken en verder zal bijdragen aan meer polarisatie en verdeeldheid als ze zo doorgaan.
Onze leiders zullen het je daarom in 2022 niet makkelijk maken. En toch kan 2022 een beter jaar voor je worden, als je dat gaat doen in je eigen leven en werk wat ‘onze’ leiders tot nu toe stelselmatig nalaten.
‘Het wordt een beter jaar voor je, als je dát gaat doen in je eigen leven en werk, wat ‘onze’ leiders tot nu toe stelselmatig nalaten’.
Neem leiderschap over je eigen leven! Er zijn altijd situaties die je upset maken. Als die elkaar stelselmatig opvolgen, kun je dat goed beu worden. Voor je het weet verlies je jezelf ongemerkt in klagen, klagen en nog eens klagen. En dat geeft je doorgaans geen beter gevoel. Wacht niet op de leiders, maar ontwikkel je eigen leiderschap en maak je welbevinden niet afhankelijk van hen.
‘Wacht niet op de leiders, maak je welbevinden niet afhankelijk van hen, maar ontwikkel je eigen leiderschap’
Bij gebrek aan steun van onze leiders, kan het klagen, je eigen kwaadheid, je teleurstelling of je slachtofferschap makkelijk de overhand nemen. Wat kunnen leiders beter doen, van wat jij zelf ook beter kunt doen in je eigen directe omgeving. Dagelijks!
Huidige politici en leiders blijken grotendeels niet capabel genoeg te zijn om dit uit te voeren. Waarom? Hun persoonlijkheid, hun ego is voornaamste reden.
Je zou bijna denken: zoek een functie elders, vooral bij die bestuurders en leiders waarbij het ego of narcisme een dominante rol speelt (meestal zonder dat ze het zelf doorhebben). Als ze luisteren, dan is het doorgaans sociaal-wenselijk om hun eigen belang vervuld te zien worden, in de trant van: ‘als ik toegeef, als ik je gelijk geef, dan houd je wel weer een tijdje je mond en kan ik doorgaan met mijn eigen plannen’. Wat voor luistervaardigheid kun je meer verwachten? Als je mazzel hebt, horen bestuurders de tegenargumenten van de burgers aan over het gevoerde beleid, en ondernemen vervolgens geen, onvoldoende of veel te late actie. Kortom, de huidige leiders luisteren niet echt naar het volk.
Ik zal een paar jarenlange feiten noemen waar de bestuurders de afgelopen jaren structureel bewijzen niet voldoende of niet te luisteren naar het volk: de dividendaffaire; de stikstof-affaire; de toeslagen-affaire; de aardgaswinning in Groningen; het corona-beleid; woningnood-affaire en ga zo maar door. Hoeveel affaires mag een bestuurder maken voordat hem of haar de deur wordt gewezen? De misplaatste onschendbaarheid van leiders en bestuurders maakt dat incapabele leiders langer blijven zitten dan dat voor het land of voor een organisatie goed is. Ik wens dat dit wereldwijd gaat veranderen en leiders zelfs op staande ontslagen kunnen worden bij structureel wanbeleid voor een onafhankelijke, ethisch commissie in het leven te roepen.
Uit onderzoek blijkt dat het gedrag van leiders en bestuurders die een formele machtspositie hebben, als levend voorbeeld gelden voor het volk, wat een enorme invloed heeft. Dus als onze leiders niet luisteren naar het volk, geven ze zelf een voorbeeld van niet-luisteren af. Waarom zou het volk dan wel naar de leiders luisteren? Door het jarenlange ego-gedrag van bestuurders en het gebrek aan écht luisteren, gaat het volk niet meer naar de overheid luisteren en kiest eigen wegen.
Bovendien werkt het negeren van het volk door bestuurders gedrags-psychologisch vaak als straf en werkt verder polarisatie in de hand. De leiders negeren het volk hierdoor en vergroten onnodige polarisatie en werken verdeeldheid en geweld verder in de hand!
‘Onze huidige leiders negeren het volk en vergroten onnodige polarisatie en werken verdeeldheid en geweld verder in de hand’
Kijk eens hoe onze leiders daadwerkelijk elkaar en het volk te woord staan. En als het volk begrijpelijk dan eens een keer zelf niet luistert, en soms met rellen uit de bocht vliegt, moeten die wél gestraft worden, maar onze leiders niet?
En versta me niet verkeerd, mensen die zorgpersoneel bedreigen en aanvallen gaat over alle grenzen. Daar moet je ook een grens aan stellen en strenger veroordelen. Dat mag je ook veroordelen als onbeschoft, crimineel en buiten alle grenzen. Maar blijf niet hangen bij deze ego-stigma’s, maar vraag door!
Wat onze leiders echter zo sterk verzuimen, is dat ze zelf niet zien dat ze zelf al jarenlang buiten grenzen van eerlijkheid hebben geopereerd om maar een voorbeeld te noemen.
Wat onze leiders nalaten is voorbij het oordeel van onbeschoft, vanuit nieuwsgierigheid zelf verder te kijken naar de achterliggende motieven waarom mensen agressiever en meer verdeeld worden. Ze verzuimen te kijken dát serieus te nemen en te accepteren, en bovenal naar hun eigen aandeel hierin te kijken.
De overheersende samenwerkings/conflictstijl (volgens het conflict-model van Thomas-Kilmann) die de meeste leiders feitelijk tonen in hun gedrag en keuzes zijn, doordrukken van eigen belang, toegeven aan de ander als je zelf dan niet meer zoveel te verliezen hebt, vermijden en uitstellen, of compromis zoeken. Echter de samenwerkings-stijl die elke goede leider structureel moet beheersen en vaker dient toe te passen, is het exploreren van ieders belangen en argumenten om vervolgens samen echt op zoek te gaan naar een voor beide partijen wenselijke uitkomst. Dan draag je bij aan verbinding i.p.v. verdeeldheid.
Wanneer het ego overheerst, identificeer je je bijvoorbeeld met je eigen belangen, argumenten en standpunten. Als je het gevoel hebt dat dit bedreigd wordt, kunnen mensen, dus ook leiders en bestuurders, heel kwaad of zich verongelijkt voelen. Hetzelfde wanneer je kind niet het gewenste snoepje uit de supermarkt krijgt. En die kwade energie vindt steeds meer zijn weg in de stemmen van politici. De ander wordt steeds meer als vijand i.p.v. vriend gekwalificeerd. Kijk maar naar de politieke debatten, anders dan 30 jaar geleden: agressief taalgebruik, vijandige tone of voice, persoonlijke aanvallen, zwart-maak-campagnes; etc… Het grijpen naar deze verbale- en mediawapens creëert alleen maar meer verdeeldheid, in plaats van de gewenste verbinding, rust en gemeenschappelijkheid.
Misschien is die wel te vinden in het ongelukkige incident van acteur Alec Baldwin die in het najaar van 2021 zijn cameravrouw per ongeluk doodschoot. Nog nooit kwam geweld in de film en geweld in de realiteit zo dicht bij elkaar. Net als bij schiet-games, waarbij het ‘gewoon’ wordt om te moorden als je even iemand niet mag. Dus waarom niet even je buurman doodsteken of geliefde als je die niet kunt krijgen, of niet doet wat je wilt. Er zijn nog nooit zo veel steek- of schietpartijen in Nederland geweest als de afgelopen jaren.
Op ego- en zielsniveau is het uitermate pijnlijk en verdrietig wat daar gebeurd is op de filmset. Maar op een hoger (spirit- of universeel bewustzijnsniveau) wordt getoond dat dit soort schietfilms de wapenhandel en verkoop van moord-games alleen maar voedt. En wil je bijdragen aan zo’n wereld? Aan een wereld van meer geweld en agressie? Of het nu met een fysiek of verbaal wapen is?
De oplossing is om zelf wapens los te laten, fysiek of verbaal. Want agressie lokt agressie uit. Kijk alleen al maar in het autoverkeer. Geen verschil.
Een beter 2022 maak je als je dat doet wat onze huidige leiders tot nu toe grotendeels nalaten. De oplossing ligt voor de hand, want dat is het tegenovergestelde van agressie en kwaadheid (gevoed vanuit eigen ego), simpelweg liefde en alle varianten daarvan wat tot een beter samen-leven leidt.
‘Een beter 2022 maak je, als je dat doet wat onze leiders tot nu toe nalaten’
Ook al loop je tegen mensen op die moeilijk voor je zijn, waar je allergisch voor bent of die je als vijand ziet. Of het nu een ander in het autoverkeer is, of je kind wat een veel te dure jas wilt kopen, of je collega die het bloed onder je nagels vandaan haalt; of je partner die je in coronatijd te veel op je huid lijkt te zitten:
Let op je ego-neiging om je gelijk te halen en benader de ander op een nieuwe manier en let maar eens op wat er dan gebeurt! Hoe?
Ieder van ons, onze leiders, maar ook jij zelf, hebt een keuze hierin, elke dag, elke minuut, waar je ook nu bent!
Dan laat je zien hoe je een nieuwe leider van je eigen leven bent. Want tegen liefde is geen wapen gesmeden, ook verbaal niet. En voor echte liefde, bestaat geen wapen.
‘Tegen liefde is geen wapen gesmeden’ & ‘Voor liefde is geen wapen gesmeden’
Dan geef je een voorbeeld af hoe het ook kan. Dat niet alleen, zelfs met de emotionele stormen om je heen in deze tijd, met alle nare dingen die op je afkomen, word alles lichter en draaglijker, met liefde. Als balsem voor de ziel. Zelfs als je weet dat bijvoorbeeld een nabij familielid komt te overlijden door corona of iets anders: met liefde wordt het draaglijker, specialer en op een bepaalde manier mooier en hartverwarmend.
‘Meest erge dingen kunnen gedragen worden door liefde’
Een lichter 2022 voor je zelf, en meer lichtheid die je zelf brengt in je eigen, directe omgeving. Doe je het niet, dan doe je hetzelfde als wat de meeste leiders tot nu toe gedaan hebben afgelopen jaar. Dan verwijt de pot de ketel dat die zwart ziet. Met als gevolg dat je zelf bijdraagt aan meer verdeeldheid, meer agressie, meer ongelukkig voelen, in je eigen directe omgeving.
De keuze is aan jou, elke dag, elke minuut, met ieder ander.
Als je de acties van persoonlijk leiderschap toepast die ik suggereer, af en toe, of vaker, dan wordt 2022 een beter jaar voor je.
Echt wel!
Ik wens je een heel mooi liefdevol, hartverwarmend en verbindend 2022!
Martin Thoolen
In 2022 zie je nieuwe inspiraties van mij zien over leiderschap en persoonlijk leiderschap. Stay tuned en check af en toe: www.martinthoolen.com
#nieuwjaar #leiderschap #leiderschapsontwikkeling #professionalcoaching #coaching #businesscoaching #kabinetsformatie #conflictmanagement #conflicthantering
© 2022: Martin Thoolen
Ik sta te bibberen op het perron van station Utrecht Centraal. Ik kan niet wachten om de warme trein in te duiken. Zodra ik instap blijkt: de verwarming doet het niet. Balen. Om me heen zie ik chagrijnige gezichten. Op dat moment galmt een opgewekte stem uit de intercom: ”Holder de Bolder, we komen zó aan in stationnetje Den Dolder”.
Om me heen gaan mensen glimlachen en met elkaar praten. Het lijkt alsof het opeens veel warmer is in de trein.
Hetzelfde gebeurt als je synchroniciteit toelaat.
Je denkt aan je vriend van de middelbare school. Je hebt hem 15 jaren niet gezien. En een uur later belt hij je. Zomaar, uit het niets.
Volgens de Zwitserse psychiater Carl Jung is synchroniciteit het samenvallen van twee of meer verschillende gebeurtenissen die voor de betrokkene van betekenis zijn. Je kunt ook zeggen: zinvol toeval. Alleen, wat betekenisvol is voor de een, hoeft dat niet voor de ander te zijn.
In 2013 nam Diana deel aan één van onze retreats in de Ardennen. Ze is 31, heeft een luide stem en vindt zichzelf 20 kilo te zwaar. Ze werkt 55 uur in de week als manager in een ziekenhuis. Zo kan ze de hypotheek van haar nieuwe huis betalen. Ze staat bekend als een powerhouse. Ze is resultaatgericht, maar in de wandelgangen noemen haar collega’s haar een bitch. ‘s Avonds ligt ze doodop op de bank, te buizen en te snoepen.
Op de tweede dag van de retreat krijgt ze een droom. In haar droom dwarrelen roze bloemblaadjes op haar neer. Ze heeft geen flauw idee waar dat over gaat. De volgende dag doet ze een verbeeldingsoefening. Opnieuw ziet ze roze blaadjes voorbij komen. Ze kan er niks mee en ze is blij als ze even niet met de retreat bezig hoeft te zijn. Met een paar andere deelnemers gaat ze naar de grotten van Han. Vlak voor de ingang loopt ze over een pleintje vol met fruitbomen. Plots is er een windvlaag. Diana raakt bedekt onder roze bloemblaadjes.
Toevallige gebeurtenissen laten onzichtbare verbindingen zien. Verbindingen die we met ons verstand niet kunnen bevatten. Ze geven je een gevoel van verbondenheid of eenheid, waar je steun uit haalt. Zoals wanneer je in een restaurant zit en even aan je overleden moeder denkt. Juist op dat moment klinkt haar favoriete muziek uit de boxen.
Als je je laat raken door toevalligheden, kunnen die ook richtingwijzers voor je persoonlijke of je professionele ontwikkeling zijn. Ze vragen je iets onder ogen te zien waar je tot die tijd over heen bent gesurft. Of ze vertellen je dat je iets moet aanpakken in je leven. Zoals bij Diana.
Diana kijkt wat haar droom, de verbeeldingsoefening en de wandeling met haar gevoel . doet. Ze voelt ontroering en verdriet. Ze laat die gevoelens uren doorsudderen en kijkt er af en toe naar. ‘Waar gaat dit verdriet over?’, vraagt ze zich af. In een flits realiseert ze hoe ze op de lagere school gepest is met haar uiterlijk. Ze begrijpt ineens dat ze zichzelf ging beschermen. Handig, want zo hoefde ze de pijn van afkeuring niet meer te voelen. Tot nu toe is ze een powerhouse die haar kwetsbaarheid heeft begraven.
‘Waar gaan die roze bloembladeren in hemelsnaam over?’ Uit de spelonken van haar psyche komt ze zelf met het antwoord: “Het is de zachtheid van het weggestopte, gevoelige meisje in mij dat hunkert naar nieuw contact”. Alsof ze dat meisje jarenlang in de steek had gelaten. Ze beseft nu hartgrondig dat ze dit niet meer wilt. Diana besluit om naast haar kracht meer ruimte te maken voor haar kwetsbaarheid. Ze is ontevreden over haar lijf en laat voor het eerst het verdriet weer toe. Ze besluit gezonder te gaan eten en valt in 5 weken 15 kilo af. Ze gaat minder werken. Ze snauwt niet meer tegen haar collega’s en patiënten, maar laat haar hart spreken.
Het ligt er maar net aan hoe je kijkt en wat je aanneemt als waarheid. Wat je ziet is wat je gelooft. Als je aanneemt dat iets je zomaar toevalt of dat iets belachelijk is, dan geloof je dat ook. Dan ontgaat je het wonder dat alles-met-alles-verbonden is. En dat synchroniciteit kansen biedt voor je ontwikkeling. Is synchroniciteit onzin? Probeer de volgende tips eens uit en ontdek dan of die vlieger nog opgaat.
1. Het begint met kijken, kijken, kijken.
Kijk naar je droombeelden, naar iets wat je echt meemaakt of wat je toevallig tegenkomt. Of kijk naar iets wat je denkt of voelt. Zoals Simon deed, een HRM-manager die in onze Leergang Personal Empowerment tot 3 keer toe hetzelfde kaartje uit een spel trok: het kaartje met het woord macht.
2. Hoe belachelijk ook, leg verbanden
Durf je een kaart uit een spelletje te vergelijken met een basishouding van jezelf? Eerst wist onze HRM-manager niet waar macht bij hem over ging. Hij had er niks mee. Toen hij bleef zoeken realiseerde hij zich ineens dat al zijn arbeidsconflicten voortkwamen uit machtsstrijd. Hij had wel eens gehoord dat hij zich vaak superieur opstelt. En dat is olie op het vuur in zijn contact met zijn werkgevers.
3. Zet je hart open
Het is makkelijk om synchroniciteit te ridiculiseren, te bagatelliseren of zelfs te ontkennen: toeval bestaat niet. Zeker als je het louter vanuit je hoofd probeert te verklaren. Dat gaat je niet lukken. Synchroniciteit laat je zien en vooral voelen dat alles met alles verbonden is. Om het te ervaren moet je naast een gezonde dosis denken ook je hart openzetten en je gevoelens toelaten. Of het nu gaat over schuld, opluchting, schaamte, kwaadheid, verdriet of blijheid.
Simon wordt tot 3 keer toe met het kaartje macht geconfronteerd, wat hem nieuwsgierig maakt. Eerst wil hij er niet aan. Even later zet hij zijn ego aan de kant en zet zijn hart open. Hij vraagt de groep om feedback. De deelnemers zeggen hem dat hij vaak verheven overkomt. Hij voelt zich gefrustreerd en verdrietig.
4. Laat je gevoelens sudderen en kijk wat opkomt
Onprettige gevoelens gaan we liefst uit de weg. Terwijl we juist dáár sleutels voor nieuwe ontwikkeling kunnen vinden. Simons verdriet brengt hem bij zijn eenzaamheid. Hij blijft er een paar dagen bewust bij stil staan. Dan realiseert hij zich dat hij door zijn arrogante houding juist wéér alleen komt te staan. Het is een selffulfilling prophecy. Hij wil zich nu echt anders gaan opstellen.
5. Onderneem actie
Inzichten die voortkomen uit doorvoelde ervaring kun je doorzichten noemen. Het zijn geen mentale of slimme inzichten, die uit boeken komen of van autoriteiten. Nee: het zijn kraakheldere inzichten die voortkomen uit een persoonlijk proces. Een proces van het doorvoelen van iets dat al een tijdje aan het sudderen is.
Maak vanaf nu keuzes waarbij je je doorzichten laat meewegen. Zoals Simon: ‘Vanaf nu ga ik niet meer altijd het woord nemen en anderen interrumperen. Ik ga vaker luisteren, ook al ben ik het niet altijd met de ander eens’.
Synchroniciteit is: zinvol toeval. Het kan je steun geven. Het kan je ook nieuwe ervaringen, inzichten en richtingwijzers geven voor je persoonlijke of professionele ontwikkeling.
Laat synchroniciteit je leven verrijken
Kijk de komende week minstens 3 keer of je synchroniciteit in je leven tegenkomt en pas de 5 tips toe:
1. Het begint met kijken, kijken, kijken.
2. Hoe belachelijk ook, leg verbanden
3. Zet je hart open
4. Laat je gevoelens sudderen en kijk wat opkomt
5. Onderneem actie
© 2015 Martin Thoolen & Wendy Hobbelink
Hoera!
Je bent jarig, pakt je cadeau uit en er zit een parel in!
Ook wel eens verrast als je jezelf uitpakt en dan de echte versie van jezelf tegenkomt?
Als je vanuit de echte versie werkt, neem je je eigen gedachtes, gevoelens, intuïtie en keuzes serieus. En je drukt (gedoseerd) uit wat er werkelijk in je omgaat.
Dan geef je bijvoorbeeld aan wat je goed kan én wat je (nog) niet kan, wat je fijn vindt én wat je dwars zit, en ben je open én geef je je grenzen aan. Dat betekent dat je eerlijk bent naar jezelf, moed uit de kast haalt en gaat voor waar je in gelooft. Dat is niet de perfecteversie van jezelf, waarbij je van alles weg- of oppoetst.
Je zit in een meeting en denkt: ‘ik ben het er niet mee eens. Zeg ik er nou wat van, of ben ik weer Pietje-houdt-z’n-klep?’ Zo zet ICT-manager Pieter soms zijn please-masker op als het spannend wordt en autoriteiten aan tafel schuiven. Een bestuurder bromt dat Pieter nu echt het nieuwe computersysteem op de afdelingen in moet voeren. Want de tijd dringt. Pieter’s innerlijke ja-knikker staat al paraat, maar iets binnenin hem schreeuwt hard nee. Eigenlijk wil hij nee zeggen, maar voor Pieter is dit geen gemakkelijke opgave. Want als een autoriteit een probleem heeft (en vooral met hem), neigt hij zichzelf kleiner te maken of steekt hij z’n kop in het zand.
Waarom doet hij dat? Omdat hij dit al z’n hele leven doet! Zijn ouders hadden vaak stevige mot en hij probeerde dat te sussen en de sfeer erin te houden. Zo ontstond zijn recept: ‘Problemen sussen, de boel gezellig houden of gewoon weglopen. Doodnormaal voor hem.
Normaal? Totdat hij zich in een verdiepende leergang realiseert dat dit juist soms averechts werkt. En ontdekt hoe hij vanuit z’n echte versie kan werken, ook in lastige situaties.
Je werkt vanuit de echte versie van jezelf als je bijvoorbeeld uitdrukt wat je echt verlangt of dwarszit.
Zo praat Pieter opnieuw met de afdelingsmanagers en luistert nu met frisse oren en ogen. “Jij had het beter voor ons moeten opnemen”, zeggen sommigen verwijtend. En weer wil hij bagatelliseren en rechtvaardigen. Maar nu doet hij het niet. Hij blijft gewoon zitten, luistert en vraagt door, zodat alles op tafel komt.
Even later bij de koffiehoek, trekken in een flits beelden aan hem voorbij: fronsende, pruttelende afdelingsmanagers met stevige feedback kost in de testfase. Een niet-door-te-komen 300 pagina’s dik handboek van de leverancier, waar je zo een weekend of twee mee zoet bent.
Morgen staat het nieuwe systeem weer op de bestuursagenda en Pieter vraagt zich af: ‘Wat moet ik doen?’
De volgende ochtend loopt hij zelfbewust de meeting in. En zegt: “Ik sta er gewoon niet achter om het nieuwe systeem zo top-down op te leggen, terwijl afdelingen er niet mee kunnen werken”. Als een stoere ridder te paard zet hij ferm de gemeenschappelijke zorgen en wensen op het speelveld. Hij eist dat de leverancier aanpassingen maakt. Ook al weet hij dat de leverancier een vriendje is van een bestuurder.
Persoonlijke en professionele kracht, helderheid en meer effectiviteit.
Pieter maakt nu vanuit z’n eigen kracht duidelijk dat het bakken tijd en geld scheelt als er een aanpassing gemaakt wordt. Dan kan iedereen fronsvrij met het nieuwe systeem werken. De bestuurders gaan overstag. De leverancier wordt op het matje geroepen en past zijn plannen aan.
Resultaat: groter draagvlak bij het personeel en een effectieve implementatie van het nieuwe computersysteem. Pieter is blij z’n echte versie en de afdelingsmanagers hebben zin om met het nieuwe systeem aan de slag te gaan.
1- Welk sociaal masker zet jij op als het spannend wordt?
2- Wat zou er gebeuren als jij je echte versie laat zien?
© 2017 Martin Thoolen & Wendy Hobbelink
Dutch 
English (United States)