Hoe maak je tegenwoordig de beste keuze voor een cursus of coach? Voor bijvoorbeeld Persoonlijk Leiderschap of Meesterschap?
Een vraag die ruim 30 jaar geleden niet aan de orde was toen ik in 1992 aan de wieg stond van (business)coaching in Nederland als project-ontwikkelaar Individuele Coaching bij het opleidingsinstituut Boertien & Partners.
Intussen is er een wildgroei aan 100.000 coaches ontstaan, omdat het geen beschermde titel is die Jan en Alleman kan gebruiken. En als je naar het aantal huidige social media berichten kijkt, lijkt met name snel en veel geld verdienen voor sommige coaches of instituten leidend te zijn boven integriteit en bewezen vakkundigheid.
Hoe mooi is het te zien dat er zoveel mensen zijn die nieuwsgierig zijn naar persoonlijke- en professionele of zelfs spirituele ontwikkeling. Dat velen van ons allerlei laagdrempelige cursussen volgen of hebben gevolgd op bijvoorbeeld het gebied van NLP, mindfulness of ‘healing’. Daar zelf beter van worden en dit maar al te graag willen doorgeven aan anderen. En vervolgens zelf coach, ‘healer’, ‘teacher’ of trainer worden en een eigen academie oprichten. En dat we zo nog meer voor elkaar kunnen betekenen.
Op deze manier wordt soms zelfs voorkomen dat ‘klanten’ of ‘deelnemers’ hun heil moeten zoeken bij een psycholoog of psychiater. En voorkomen is beter dan genezen. Bovendien wordt de schaamte voor het ouderwetse gekte-taboe doorbroken en vragen mensen zo eerder om geestelijke steun. Daarbij komt dat je als klant niet te maken hebt met ellenlange wachttijden, terwijl de geestelijke nood soms hoog is. De grote hoeveelheid coaches geeft ook nog eens een diversiteit en specialismen te zien waardoor er meer persoonlijk maatwerk geleverd kan worden.
Voordelen te over, maar er is ook een schaduwkant.
Door het grote aantal coaches en academies zie je ook een groeiend gebrek aan kwaliteit ontstaan. Dat niet alleen, het kan zelfs gevaarlijk zijn en geestelijke schade aanrichten en onbedoeld mensen verder in depressie, verwarring of erger brengen.
De jacht naar geld en/of zelfoverschatting en gebrek aan zelfreflectie drijven dan de coach of ‘Academy’. Zo las ik recentelijk een krantenartikel waarin een coach letterlijk aangaf als ‘ervaringsdeskundige’ geen opleiding nodig te hebben. En eigenlijk zijn alle mensen ervaringsdeskundigen, maar zou daarom iedereen een goede coach zijn?
De zelfoverschatting komt voort uit een angst voor gebrek aan geld (armoede-bewustzijn) en/of niet onderkend te groot ego of narcisme. Met spirituele ego-verheffing hoop je zo ‘in the picture’ te komen en al doende aan klanten en geld te komen. Op welke manier zie je concreet deze – vaak onbewuste en niet erkende – ego-verheffing plaatsvinden. Een paar actuele voorbeelden:
En ja, mensen zijn gevoelig voor deze commerciële leugens verpakt in een spiritueel ego-sausje. Maar waarom trappen we soms hier in?
Een belangrijke reden waarom je soms hier in trapt, is onwetendheid en je onvoldoende op zoek gaat naar de kwaliteit en ervaring van een instituut, trainer, coach, teacher of healer.
Een andere reden kan zijn dat de geestelijke noodzaak zo hoog is, dat je alles aangrijpt wat er goed uitziet aan de buitenkant.
En tenslotte, geld. Veel mensen, en zeker in Nederland, willen alles goedkoop. Zeker in crisistijden waar het geld niet zomaar meer op de plank ligt, grijp je naar goedkoop. En geef ze eens ongelijk. Als je gebruik kunt maken van een STAP-budget van de overheid, dan zal je het niet laten. Maar krijg je wel de kwaliteit die je toekomt?
Want de daadwerkelijke kwaliteit van een ‘academy’ of opleidingsinstituut, trainer, coach, healer, of teacher, wordt uiteindelijk bepaald door de vrouw, niet het gebouw; door de vent, en niet de tent met wie je te maken krijgt.
"De daadwerkelijke kwaliteit van een ‘academy’ of opleidingsinstituut, trainer, coach, healer, of teacher, wordt uiteindelijk bepaald door de vrouw, niet het gebouw; door de vent, en niet de tent met wie je te maken krijgt".
Maar hoe maak je dan een goede keuze, waarbij je met mogelijk iets meer geld je echt krijgt wat je zoekt? Tijd voor tips.
Hier zie je acht tips die je helpen om tot een optimale keuze te komen voor een coach, trainer of instituut:
1. Kijk hoeveel vlieg-jaren een coach/trainer heeft gemaakt met klanten die hetzelfde zochten als jij.
2. Kijk naar (voor)opleiding en post-doctorale opleidingen en certificeringen.
3. Kijk naar oprechte ‘testimonials‘ van vorige klanten.
4. Is er bewijs van jarenlange evaluaties en oprechte referenties.
5. Is de coach/trainer echt geloofwaardig en maakt die dat waar in eigen doen en laten (‘do they truly practice what they preach?’).
6. Wordt je gelijkwaardig als klant benaderd.
7. Ervaar je als klant naast bewezen expertise ook voldoende zelfreflectie bij de coach, trainer of het instituut.
8. Schrijf je niet gelijk in, maar doe eerst een kosteloze intake.
Doe een vrijblijvende en kosteloze intake om de coach/trainer met wie je echt te maken gaat krijgen. Maak je coach/trainer ‘live’ van tevoren mee, zodat je weet wat voor vlees je in de kuip hebt. Want als je iemand niet eerst ‘live’ hoort, kun je later behoorlijk teleurgesteld zijn door de valse noten waar je later mee te maken krijgt. Net zoals de Nederlandse inzending van het Songfestival van mei 2023.
“Als je iemand niet eerst ‘live’ hoort, kun je later behoorlijk teleurgesteld zijn door de valse noten waar je later mee te maken krijgt.
Ik hoop dat je zo de kaf van het koren beter scheidt en tot een keuze komt waar je het meeste aan hebt in je werk en leven.
Martin
© 2023: Martin Thoolen
#persoonlijkleiderschap #persoonlijkinsoirerendleiderschap #coaching #training #coach #trainer #healer #teacher #academy #opleidingsinstituut
Hoe jouw intentie alles stuk kan maken en helen.
Jouw intentie kan van alles stuk maken en helen. In en tussen mensen. Een ego-intentie maakt meer stuk dan je lief is. En een zuivere intentie vanuit het hart kan alles helen. In al je zakelijke- en privérelaties. Vanuit welke intentie laat je je zelf zien aan de ander?
“Intentie kan alles stuk maken en helen”
Je kunt allerlei sociale- en leiderschapsvaardigheden ontwikkeld hebben. Per saldo komt alles erop neer vanuit welke intentie je iets doet of zegt. Zoals met vragen stellen, actief luisteren, feedback geven, exploreren bij onderhandelen en conflict hanteren, leiderschapsvaardigheden. Deze en andere handige sociale en communicatieve vaardigheden kun je trainen, zoals ik 35 jaar geleden mijn eerste trainingen hierin gaf aan de Universiteit Utrecht. Maar je wordt er geen beter mens van!
“Van sociale- en leiderschapsvaardigheden wordt je geen beter mens”
Sterker nog, je kunt deze vaardigheden zelfs onbewust, of bewust, misbruiken. Een potentiële valkuil, juist ook voor coaches en trainers die hier in hun werk en privéleven gebruik van maken. Zoals ik onlangs een paar keer meemaakte. Kijk maar.
Na jarenlang in een creatie-cocon te hebben gezeten, was het eind 2022 tijd om na naar buiten te komen, met o.a. de publicatie van mijn levenswerk (het boek ‘Persoonlijk Inspirerend Leiderschap’). Vanuit pure blijdschap, ontdekkingen wil ik de informatie delen en ben ik op zoek gegaan naar oud-collega’s en allerlei instanties om met hen samen te werken. Opvallend was tegen hoeveel ego-muren ik opliep.
Zo ontving ik bij een gesprek met een oud-collega die mijn boek gelezen had, geen enkele opsteker, maar alleen maar kritische vragen over mijn nieuwe boek: “Heb je dat zelf bedacht, die vijf opgaven van de ziel?” (antwoord: “ja”); “Wat is eigenlijk nieuw aan je boek?” (antwoord: “dat op begrijpelijke en toepasbare wijze alle de drie krachten (ego, ziel en spirit) toelicht, inzicht geeft als de krachten die al je keuzes en gedrag bepalen en bewust kunt gebruiken’).
Los van de vragen was ik met name benieuwd naar de intentie achter de vraag van de vragensteller. Het leek er sterk op dat het ego van de vragensteller hem meer te pakken had, dan hij zelf doorhad. Door de ander alleen maar negatief te bekritiseren (in dit geval mij), hoef je de ander minder serieus te nemen. In wezen druk je de ander naar beneden om er zelf minder bekaaid van af te komen, wat ik mijn nieuwe boek ook wel het ‘wip-effect’ noem: de ander energetisch, fysiek, emotioneel, mentaal of spiritueel naar beneden drukken, om zo jezelf hoger, maar zeker niet lager of minder te doen voelen. Zo’n onbewuste ego-coup komt voort uit ca. vijf universele angsten om zelf in tekort te schieten, of te weinig van (te hebben) ontvangen van de buitenwereld:
Op het moment dat je iemand anders bewondert en ontmoet, loop je de kans dat je die (on)bewust naar beneden drukt, zelfs met een open vraag die interview-technisch op zichzelf prima is qua vorm. Waarom? Zodat je voor je gevoel er niet voor onder doet. Vanuit de angst zelf onvoldoende gezien te worden, probeer je je zelf te ‘level-len’ door de ander naar beneden te drukken.
Op het moment dat je ego ongemerkt in de hoofdzetel zit, maken machtsspelletjes en hebzucht zich meester over je. Zodat je voor je gevoel er zelf nog toe doet en je zelf niet minder hoeft te voelen. Je eigen fysieke, materiele, emotionele, mentale of spirituele behoeftigheid neemt het van je over. In dit geval de emotionele behoefte aan gelijke waardering of erkenning.
Denk je dit uitzonderingen zijn? Ik ervaar het echter meer als regel dat het ego een veel sterkere invloed op mensen, coaches en trainers heeft, dan vaak zelf onderkend wordt.
Nog twee weken geleden was ik voor een mogelijke samenwerking op gesprek bij een interim-bureau. De oprichter waarmee ik een gesprek zou hebben was afwezig en werd vervangen door twee jongere dames. Ik ga zitten en wacht op hun introductie die niet komt. Ze blijven vijftien seconden stil en kijken me strak aan en zeggen niets. Ik besluit om de stilte te doorbreken en geef aan hoe ik hier terecht ben gekomen. Na mijn introductie word ik afgekapt en zegt de jong-zittende directrice op directieve wijze: “we willen het gesprek als volgt doen: eerst delen we iets persoonlijks van onszelf en daarna heb je een kwartier om vragen te stellen”.
Toen het zover was dat ik vragen ‘mocht’ stellen, gebeurde het volgende:
M: “Hoe ziet interim werken er bij jullie uit?
A: “Gewoon”.
M: “Kun je dat toelichten?”
A: “Nou niks bijzonders”.
M: “Als ik een dag met je mee zou lopen, wat zou ik je dan zien doen?”
A: “Van alles”.
Ik kwam erachter dat mijn open en doorvragen geen nieuwe en waardevolle informatie opleverde. Ook werden hobby’s gedeeld waaronder boetseren en Thai-boxing die mij niet veel vitale informatie gaf waar ik om vroeg. Een fragment:
A: “Ik doe aan Thai-boxing”.
M: “Oh da’s bijzonder (met een positieve toon van bewondering van kracht)
A: “ Nou, vind je dat niet normaal dan!” (op gepikeerde wijze)
Los van dat basale gesprekstechnieken pover werden toegepast, was er met name een afstandelijke en zelfs vijandige sfeer richting mij merkbaar. Vanaf het moment dat ik de kamer instapte. Er was geen échte bereidheid aan de andere kant om te delen. Er was geen echte, maar gespeelde vriendelijkheid en sociale wenselijkheid. Er was geen echte openheid, maar er werd vanaf het begin gespeeld met machtsspelletjes. Ik stond op het punt de ‘meeting’ tussentijds te verlaten, want soms is het laf om te gaan, maar soms laf om te blijven.
Het deed bij mij onder andere de vraag rijzen: in hoeverre zijn mensen, waaronder ook ervaren coaches, trainers en interim-managers, of mensen in het algemeen zelf wel bewust van hun eigen intentie van waaruit ze iets zeggen, vragen of doen, of juist niet.
De intentie is direct te toetsen aan de kenmerken van een te groot ego, of aan de kenmerken van bewustzijn/ spirit, zoals je die in mijn boek terugziet. Als niet je ego, maar spirit (of bewustzijn) de overhand heeft, dan doe je iets of niet vanuit o.a. nieuwsgierigheid, oprechtheid, openheid, liefde en vriendelijkheid. Hoe zouden de vorige twee ‘meetings’ eruit hebben kunnen zien als de andere gesprekspartner meer spirit dan ego zouden toepassen?
Een collega over mijn boek: “Goh, wat een werk heb je geleverd. Kan je me vertellen, hoe ben je aan de vondst van vijf opgaven voor de ziel gekomen?” (met een oprechte en vriendelijke toon van nieuwsgierigheid). En je krijgt veel opener en echter gesprek zonder dat ego de boel vertroebelt.
Zoals een andere collega mij liet weten, niet vanuit ego, maar juist vanuit spirit reageerde: “Heel geboeid was ik! Het is uitnodigend geschreven, niet belerend. Met de voorbeelden en oefeningen komt het ook echt binnen. Prettig vormgegeven ook.
Ik ga het als handboek gebruiken. Om af en toe bij te komen of te reflecteren op een moeilijke situatie of me gewoon te laten inspireren” (senior coach/trainer).
Interim-manager:“Goh, fijn dat je op tijd bent gekomen. We willen graag op deze manier het gesprek voeren. Is dat okay voor je? Wanneer stap jij goed uit dit gesprek? Wat kan ik daarvoor doen?” En je krijgt een avontuurlijke exploratie en prettiger uitwisseling.
Zo zie je hoe je in een mum van tijd vanuit een andere intentie, namelijk spirit i.p.v. ego, veel betere werk- en ook privérelaties en samenwerkingen ontstaan.
Maar dan moet je, ook als ervaren coach/trainer/interim-manager of als wat dan ook, in de spiegel durven blijven kijken en leren. En dat komt nog wel eens in het slop in de loop der jaren.
Ben jij bewust vanuit welke intentie jij iemand een vraag stelt? Vanuit je hart of vanuit macht, vanuit liefde of angst? Als je glashard oprecht bent naar jezelf, kun je een draai maken die de directe wereld om je heen een stukje leuker en beter maakt.
Neem een kijkje hier naar het boek ‘Persoonlijk Inspirerend Leiderschap’. Voor effectiever werken, zinvol leven én een beter wereld. Bekijk of bestel hier een exemplaar: https://www.boekenbestellen.nl/boek/persoonlijk-inspirerend-leiderschap/9789090362908
Onder de boekcover kun je bij Fragment kijken in het promo-exemplaar of dit boek je wat lijkt. Je kunt het boek hier ook kopen en je hebt het dan snel in huis.
Check hier de nieuwe Mastercourse Persoonlijk Inspirerend Leiderschap:
©2023: Martin Thoolen
#persoonlijkinspirerendleiderschap #persoonlijkleiderschap #inspirerendleiderschap #mastercoursepersoonlijkinspirerendleiderschap #coaching #training #egomanagement #ego #bezieling #bevlogenheid
Ik ben best vaak het overzicht kwijt. Ik voel me geleefd. Al maanden en het gaat niet weg. Het wordt eigenlijk iets erger. Alsof mijn licht steeds meer dimt. En, by the way, doe ik nog steeds waar ik achter sta? Laat ik me niet te veel leiden door wat anderen vinden?
Wie of wat bepaalt eigenlijk mijn leven en loopbaan. Kortom, wat is mijn kompas?
Vind je kompas en neem de regie weer in eigen handen door persoonlijk leiderschap.
Alleen kun je persoonlijk leiderschap uitoefenen op drie niveaus, waar niet iedereen weet van heeft. Maar wel met een enorm effect. In mijn nieuwe boek ‘Persoonlijk Inspirerend Leiderschap’ zie je dat er drie krachten zijn die ál je keuzes en gedrag bepalen, namelijk: je ego, je ziel en bewustzijn (spirit). Je binnenkant (ego en ziel) heeft invloed op je buitenkant-gedrag en de keuzes die je maakt.
© 2022: Martin Thoolen: Model ‘Persoonlijk Inspirerend Leiderschap’
Vitaal uitgangspunt bij het heroveren van de regie op je leven is dat je zelf verantwoordelijk bent voor je eigen welzijn. Zonder bewustzijn loop je bij langdurige negatieve stress kans om een burn-out op te lopen. Hoe voorkom je dat? Door bewust om te gaan met drie fundamentele interventie-niveaus:
De basisenergie van waaruit je fluitend naar je werk blijft gaan, is als je ziel ‘thuis’ is op het werk. Je doet je werk met passie en bevlogenheid, je natuurlijke talenten worden aangeboord of uitgebouwd; het werk bied je de uitdagingen die je motiveren.
Echter sommige werkomgevingen zijn uitgedroogd voor je of zelfs toxisch, daar waar anderen vruchtbaarder voor je ontwikkeling zijn. Soms is het laf om te gaan, maar soms laf om te blijven. Soms zijn aanpassingen van de functie toereikend om deze bezieling weer te activeren of een andere plek in de organisatie. Soms ook niet. Pak je dit niet aan, dan zal dit sluimerende ongenoegen vroeg of laat toch weer naar voren komen.
Uit mijn ervaring blijkt dat de meeste mensen die in een burn-out raken, een sterke ego-identificatie kennen met hun innerlijk pleaser, pusher en/of perfectionist (de 3 P’s). Als je deze wortels niet in balans brengt, kun je makkelijk een tweede keer overspannen raken. En dat is niet altijd makkelijk te voorkomen, zeker als je ego soms hardnekkig op jacht is naar blijvende erkenning of goedkeuring van buiten, of bang is voor tekort. Voor een gezonde balans en duurzame inzetbaarheid is het echter noodzakelijk om de zijns/ontspanningskant in je ego meer ruimte te gaan geven. En dat vraagt om ego-management, waarbij je keuzes maakt met afgewogen opoffering.
De broodnodige ontspanning en extra tijd vergroot je ook door het toepassen van stress- en timemanagement-inzichten en -vaardigheden. Er is vaak al veel te winnen met het herkennen, maar bovenal erkennen en juist handelen na de stress-signalen die je hebt. En het toepassen van handige time-managementtips, zoals effectief prioriteiten stellen.
Bekijk dan hier het boek ‘Persoonlijk Inspirerend Leiderschap’. Voor effectiever werken, zinvol leven én een beter wereld. Bekijk of bestel hier een exemplaar: https://www.boekenbestellen.nl/boek/persoonlijk-inspirerend-leiderschap/9789090362908
Onder de boekcover kun je bij Fragment kijken in het promo-exemplaar of dit boek je wat lijkt. Je kunt het boek hier ook kopen en je hebt het dan snel in huis.
Check hier de nieuwe Mastercourse Persoonlijk Inspirerend Leiderschap.
©2022: Martin Thoolen
#persoonlijkinspirerendleiderschap #persoonlijkleiderschap #inspirerendleiderschap #mastercoursepersoonlijkinspirerendleiderschap #coaching #training #egomanagement #ego
Je hebt het zo druk. Iedere dag. Uitval van je teamleden komt je echt niet goed uit.
Nooit eigenlijk.
Want je wilt toch die teamdoelen realiseren en je organisatie vooruit helpen. Zonder je team te veel te belasten. Hoe kun je dan als manager burn-out voorkomen? Of in ieder geval significant reduceren? Zodat ze niet omvallen, maar voor je kunnen blijven werken. Veel, je kunt veel doen, maar dan vraagt dat wel om een nieuwe insteek. Want jij hebt hier als bestuurder of manager een enorme invloed op.
Je weet zelf wel wat burn-out in je team je kost: geld, extra tijd aan overdracht en verminderd werkplezier, teamspirit en minder teamresultaat.
“Burn-out is een mega-energielek in je team en organisatie”
Bij alle mensen zit een grens aan wat ze aankunnen. Zonder uitzondering. Dat maakt ons mens in plaats van een robot. Twee van de negen kenmerken van bewustzijn in mijn nieuwe boek ‘Persoonlijk Inspirerend Leiderschap’, zijn: omarmen van de polariteiten (w.o. inspanning versus ontspanning) en het honoreren van natuurlijke cycli. Als je deze natuurwetten volgt als leider, dan houd je je team of organisatie vitaal en duurzaam inzetbaar.
Accepteer, luister en handel jij als manager naar de kracht die je van je teamleden vraagt? Dat ze hun targets moeten halen en (extra) taken moeten uitvoeren? Echter, doe je hetzelfde met hun kwetsbaarheid als mens? Ook al komt jou dat minder goed uit voor het eindresultaat? Kortom, omarm je naast de kracht ook de kwetsbaarheid in je team?
Concreet, herken jij de fysieke en geestelijke stress-signalen bij je medewerkers? Weet je welke dat zijn? Of, blijf je op afstand en neem je ze onvoldoende waar? Kijk eens wat er gebeurt als je vaker naar ze toeloopt, vraagt over de telefoon hoe het nu écht met ze gaat. En vooral door de barrière van sociale wenselijkheid heen vraagt. Dan kun je zomaar burn-outs voor zijn.
Als je teamleden dan zo eerlijk zijn en zeggen dat het eigenlijk te veel voor ze is, erken je dan ook hun negatieve stress? Want voor je het weet bagatelliseer je of rechtvaardig je de stress-signalen van je collega’s, zonder er écht iets mee te doen. Waarom? Omdat het je misschien niet goed uitkomt.
Na regen komt zonneschijn, komt regen, komt zonneschijn, komt regen, etc. Na inademing komt uitademing, komt inademing, komt uitademing, etc. Na inspanning komt ontspanning, komt inspanning, komt ontspanning, etc.
Deze natuurlijke cycli kenmerken het natuurlijke leven zelf en dié houden ons vitaal en duurzaam inzetbaar. Ook je team of organisatie. Er is alleen één ding wat hier faliekant tegenin kan gaan en verantwoordelijk is voor stelselmatig negatieve stress in jezelf of je team: ego gevoed vanuit angst. Ervaring wijst uit dat drie ego-passagiers in mensen de natuurwetten aan hun laars lappen; je innerlijke pleaser, pusher en perfectionist. En dan lopen we soms tijden lang harder door dan ons lichaam aankan totdat het licht uitgaat. Want: wie niet horen wil, moet voelen. Doodzonde.
Als je niet het ego van jezelf als leider en je teamleden altijd laat overheersen, dan open je de deur naar teamvitaliteit en duurzame inzetbaarheid. Als je noodzakelijke ontspanning en kwetsbaarheid honoreert, krijg je als leider op de lange termijn meer van de grond.
Wil je weten hoe en welke negatieve stress-signalen bij je teamleden kunt herkennen, erkennen en effectief mee kunt omgaan? Wil je weten hoe je praktisch teamspirit kunt versterken als buffer tegen stress?
Op 12 januari a.s. van 16.00 – 17.00 uur verzorg ik in samenwerking met Leeruniek een Webinar voor bestuurders, schooldirecteuren en IB-ers: Teamvitaliteit en duurzame inzetbaarheid.
Neem contact met me op: [email protected] of bel/app me op: 06 -15620111.
En wellicht kunnen we in een vrijblijvend gesprek kijken wat ik voor je kan betekenen.
Bekijk dan hier het kerstcadeau: het boek ‘Persoonlijk Inspirerend Leiderschap’. Voor effectiever werken, zinvol leven én een beter wereld. Bekijk of bestel hier een exemplaar:
https://www.boekenbestellen.nl/boek/persoonlijk-inspirerend-leiderschap/9789090362908
Onder de boekcover kun je bij Fragment kijken in het promo-exemplaar of het boek je wat lijkt. Je kunt het boek ook hier kopen en je hebt het snel in huis.
Of ervaar het aan den lijve hoe je werk/leven-balans nog meer op orde krijgt met de nieuwe Mastercourse Persoonlijk Inspirerend Leiderschap:
©2022: Martin Thoolen
#persoonlijkinspirerendleiderschap #persoonlijkleiderschap #inspirerendleiderschap #mastercoursepersoonlijkinspirerendleiderschap #coaching #training #egomanagement #ego #stress #stressmanagement #werkdruk #burnout #vitaliteit
Matthijs van Nieuwkerk, Glennis Grace, Marco Borsato en met hen vele andere (beroemde) mensen; vroeg of laat slaan ze door en komt de totale waarheid aan het licht. Wat is er eigenlijk aan de hand? En hoe lossen we het op?
Het heeft alles te maken met hun ego wat zich vastklampt aan een paar ego-passagiers en een goed imago geeft. Zonder dat ze het echt zelf doorhebben.
Eén van de drie fundamentele krachten die ál onze keuzes en gedragingen bepalen, is namelijk ons ego. Zoals je in mijn nieuwe boek ziet: Persoonlijk Inspirerend Leiderschap. Daarin zie je onder andere dat ego niets anders is dan het ‘ik’ waarmee je je identificeert en denkt: ‘zo ben ik’. Onbewust wordt je vaak aangestuurd door een aantal ego-passagiers. Je kunt je ego zien als een autobus waarbij elke passagier in je anders denkt, voelt, kijkt, praat en handelt. Je gedraagt je heel anders als je innerlijke pleaser je bus bestuurt, dan bijvoorbeeld je instinctieve, dierlijke ego-passagier.
Bij mensen die een goed publiekelijk imago van zichzelf eisen, zie je vaak de volgende ego-passagiers in het denken, doen en laten overnemen: de pleaser, controleur, perfectionist, pusher of patriarch die de baas is over anderen. De minder sociaal-wenselijk ego-passagiers worden onbewust op de achterbank of zelfs in de aanhangwagen gezet, waar men geen weet van heeft. En in de donkerte gaan ze hun eigen demonische leven leiden.
Echter alles wat je in jezelf wegstopt komt vroeg of laat als een boemerang op je af. Kijk maar wat er gebeurt als je stelselmatig de instinctieve ego-passagier wegduwt in jezelf, net als een bal die je verder weg onder water probeert te duwen. De instinctieve ego-passagier komt toch een keer naar boven met helse kwaadheid, ongeremde sexuele drift of grove schofferingen en vernieling aan het adres van anderen. En dit is allemaal gebeurt met Marco Borsato, Glennis Grace, Matthijs van Nieuwkerk en vele andere beroemdheden.
“Alles wat je in jezelf wegstopt komt vroeg of laat als een boemerang op je af”
We leven in een grote geestelijke transitietijd waarbij de sluiers tot de waarheid dunner worden. Dat wat verborgen kon blijven, komt steeds vaker en eerder aan het licht. Het geeft een totaler beeld over wat er werkelijk speelt. Een intense polarisatie gaat er aan vooraf, maar de transparantie helpt ons om de waarheid onder ogen te zien. Hoe lossen we deze polarisatie op? Door simpelweg zelf het goede voorbeeld te leven. In werk én privé.
Voorkom het zelf en doe aan ego-management: herken en onderken je licht- en schaduwkanten en ga er effectiever mee om. Dat vraagt om moed en een meedogenloze eerlijkheid naar alle kanten in je zelf. Krop bijvoorbeeld je instinctieve ego-passagiers niet op, maar erken, omarm en communiceer die eerder. Zodat je geen stuwmeer aan kwaadheid of onvervulde sexuele verlangens opspaart. Want als de stuwdam barst omdat je innerlijke controleur het even niet meer houdt, dan is het hek van de dam.
Check hier de nieuwe Mastercourse Persoonlijk Inspirerend Leiderschap:
https://martinthoolen.com/service/master-module-persoonlijk-inspirerend-leiderschap/
Of laat je verrijken met de inzichten en oefeningen die je hierbij helpen in het nieuwe boek: https://www.boekenbestellen.nl/boek/persoonlijk-inspirerend-leiderschap/9789090362908
Onder de boekcover kun je bij Fragment kijken in het promo-exemplaar of het boek je wat lijkt.
©2022: Martin Thoolen
#persoonlijkinspirerendleiderschap #persoonlijkleiderschap #inspirerendleiderschap #mastercoursepersoonlijkinspirerendleiderschap #coaching #training #egomanagement #ego
Negatieve werkdruk verlicht als je aan time- en stressmanagement doet. Handige gedragsvaardigheden. En toch blijkt dit lang niet toereikend genoeg. Waarom, omdat je het niet bij de kern hebt aangepakt.
Dat is wat ik intussen de afgelopen 30 jaar gemerkt hebt bij mijn honderden klanten die kwamen en komen voor vitaliteit en duurzame inzetbaarheid.
Want voorbij gedrag, zijn er diepere krachten die je gedrag aansturen, waaronder je ego en je ziel, zoals je terugziet in mijn boek: 'Persoonlijk Inspirerend Leiderschap'.
De meeste mensen die overspannen of burn-out raken, hebben vaak een sterke combinatie van drie ego-passagiers in hun persoonlijkheid waar ze al jaren mee werken (vaak zonder dat ze er voldoende bewust van zijn): de pleaser, pusher en perfectionist. Als je deze wortels niet nieuw in balans brengt, komt negatieve stress makkelijk terug.
Ga je nog een laag dieper, voorbij je persoonlijkheid, blijkt ook bezieling een fundamentele rol te spelen. Want:
‘Elke relatie of systeem die onvoldoende ruimte biedt aan het bestaan en de unieke expressie van de ziel, zet de ziel gevangen en kan het lichaam ernstig ziek maken’.
Soms is een werkomgeving vruchtbare grond voor je ziel, maar soms ook toxisch (geworden).
'Soms is het laf voor je ziel om te gaan, maar soms laf om te blijven'.
Kortom, wil je het bij de bron aanpakken dan kun je voor jou en je collega’s een interactieve workshop vragen, zoals ik dat onder andere in het verleden heb gedaan voor advocaten-generaals van het Openbaar Ministerie en andere organisaties. Vraag een oriënterend gesprek aan en stuur een email naar: [email protected].
Of wil je jezelf of medewerker helpen uit de negatieve drukte te komen, kijk dan of een individuele coaching wat je voor je is. Zie: https://lnkd.in/eCNqkZEU
©2022: Martin Thoolen
#vitaliteit #duurzameinzetbaarheid #werkdruk #stress#stressmanagement #timemanagement
Hoe komt wonder (weer) in je werk en leven? Door je onder andere open te stellen voor synchroniciteit en interconnectie. Want alles is met alles verbonden. Eén van de negen kenmerken van spirit of bewustzijn die je terugvindt in mijn boek Persoonlijk Inspirerend Leiderschap.
Naast praktijkcases, inzichten en oefeningen over hoe deze kosmische knipogen je kunnen helpen bij je werk, deel ik af en toe ook een persoonlijk verhaal. Waaronder deze. Je kan het bijna niet geloven, maar het is echt waar.
Het was een zomer om nooit te vergeten. In 2005 was ik op reis door British Columbia, Canada. Mijn hartenwens was om een keer een ‘sweatlodge’-ceremonie mee te maken met alleen echte ’natives’ en contact te maken met de zoon van de legendarische chief Dan George, Leonard George. Wat daarna zou gebeuren overtrof al mijn verwachtingen. Ik kwam terecht in een stroom van verwondering met heel veel synchroniciteit, die mij letterlijk liet zien dat alles met alles verbonden is. Kijk maar.
In het toeristenbureau in het centrum van Vancouver vertelde ik over mijn werk en deelde ik mijn hartenwens met een medewerkster. Na een tijdje zei ze: ‘Ik doe dit nooit, maar ik weet toevallig iemand die je kan helpen aan het telefoonnummer van Leonard George.’ Totaal ‘uplifted’ liep ik de deur uit. Ik had gebeld en het telefoon- nummer werd me gegeven. Alleen voelde het niet als het goede moment om Leonard te bellen, totdat er twee weken later iets bijzonders gebeurde.
Na letterlijk meer beren op de weg gezien te hebben dan mensen belandde ik op Vancouver Island in het kustplaatsje Tofino. Als vanzelf werd ik aangetrokken door een gebouw met daarop een grote arend geschilderd. En arenden en buizerds hebben me altijd aangetrokken. Zo heb ik op mijn veertiende jaar een handtekening met een zon en twee arenden gemaakt, die ik nog steeds gebruik. Bleek jaren later dat ik volgens de Maya-astrologie geboren was op de dag van dubbel adelaar (toon 11)!
Toen ik naar binnen ging, liep ik als vanzelf naar een oude kano en ik hield de rand
ervan met mijn hand vast. Zonder dat ik erover nadacht, kwam er ineens een golf van ontroering naar boven. Het enige wat in mij opkwam, was: ik heb eerder in zo’n ding gezeten. Hoe het hout voelde, de geur, hoe de kano eruitzag, ik wist het gewoon. Ik was zo diep geraakt dat ik wilde weten van wie dit gebouw was en wie al deze kunst had gecreëerd. Het was sir Roy Henry Vickers, een chief van de Eagle-clan.
Een nieuwe hartenwens was geboren: hem te ontmoeten. Alleen, hij was er niet, maar ergens op het vasteland, en het was niet bekend waar. Nadat ik naar buiten was gelopen zat ik een tijd stil, uitkijkend over de baai, en ik besloot dat het tijd was Leonard George te bellen.
En ja, ik kreeg hem aan de lijn. We praatten voor circa twintig minuten en ik gaf aan dat ik Roy Vickers wilde zien en een ‘sweatlodge’ wilde meemaken. Waarop hij zei: ‘Just follow the spirits.’ En twee weken later leek het onmogelijke te gebeuren.
Na circa drie uur rijden, vanaf St. Rupert oostwaarts het vasteland in, stak plots een zwarte beer de weg over, naar links. Op dat moment herinnerde ik me de woorden ‘Follow the spirits’ en ik besloot links af te slaan, anders dan gepland. Na een uur rijden kwam ik in een dorpje genaamd Hazelton. Op zoek naar ‘natives’ kwam ik in een grote bingohal terecht, waar ik navraag deed naar een ‘sweatlodge’. Daarvoor moest ik naar de bandmember Mike gaan, dagelijks manager van het reservaat. Die was eerst afhoudend, totdat ik vertelde dat ik Leonard George had gesproken. De volgen- de dag werd er een’ sweatlodge’ georganiseerd.
Die volgende dag leidde Mike ons naar de ‘sweatlodge’, op enkele meters afstand van de zalmrijke en kolkende ‘Skeena’-rivier. Mike was net als Roy Vickers van de Eagle-clan. Weer twee figuurlijke arenden die ik ontmoette! Vlak voordat de ceremonie begon, vlogen er ook nog eens letterlijk twee arenden voor de ingang boven de rivier! Maar dat was nog niet alles.
Na de tweede ronde hoorde ik iemand op een ‘motorsquad’ vlak voor de ‘sweatlodge’ parkeren. Mike nodigde hem uit de leiding over de ceremonie over te nemen en de man kwam pal naast me zitten bij de ingang. Het was Roy Vickers! Of all places! Hoe kon dit? Hoe kon ik in hemelsnaam in héél Canada precies naast Roy komen te zitten, naar wie ik op zoek was, terwijl ik niet wist waar hij was!
Mijn hartenwensen om én Leonard George gesproken te hebben én een authentieke ‘sweatlodge’ mee te maken, én Roy Vickers te ontmoeten, waren allemaal uitgekomen. ‘Just follow the spirits.’
Toen ik later in Nederland thuiskwam, keek ik wat voor dag het was volgens de Maya-astrologie: het was nota bene mijn geboortedag van de dubbele adelaar (toon 11)! Hoe kon dit? Voor mij was het echt een teken dat toeval niet voor niets toevalt. En dat we op spiritniveau altijd verbonden zijn. Wat Roy zo mooi en krachtig verwoordde met een boodschap aan mij: ‘Friends in spirit.’
Meer informatie over Roy vind je op: www.royhenryvickers.com
© 2022: Martin Thoolen
Élke ziel staat vanaf zijn of haar geboorte tot aan de dood voor vijf opgaven waardoor je gelukkig, zinvol en bevlogen kunt werken en leven.
Zoals ik in mijn aankomende boek ‘Persoonlijk Inspirerend Leiderschap’ deel wat 1 November 2022 uitkomt. Hier alvast een klein tipje van de sluier.
Met betrekking tot de vijf opgaven waar de ziel voor staat, kun je dat aflezen aan het volgende:
1. gebrek aan doorvoelen en leren van gevoelde ervaringen;
2. gebrek aan soevereiniteit;
3. zielenpijn laten bestaan of cultiveren;
4. weinig zielenvreugde;
5. geen talentontwikkeling of droomverwezenlijking.
Wanneer mensen het contact met hun ziel verliezen, komt dat vooral doordat ze leven en werken vanuit hun hoofd en ratio, maar zonder hun hart en ziel. Allerlei geconstrueerde concepten over leven en werk zijn dan leidend, zoals gedachten, overtuigingen en eigen ideologieën die de regie over eigen leven lijken te versterken. Waarom?
Omdat mensen vaak onbewust voor een identificatie kiezen met hun rationele kant en slechts (schijn-)controle hebben over het zekere en onzekere. Ze willen alleen het comfortabele en gelukkige in het leven en duwen de pijnlijke, kwetsbare of onzekere kanten weg. Dat willen ze dan ook blijven controleren en ze proberen deze ogenschijnlijke succesformule waar te maken. Dan hebben bepaalde egopassagiers, zoals de rationele kant en de controleur, de overhand. Je ego heeft je dan te pakken, vaak zonder dat je het doorhebt.
De laatste jaren verschijnen er steeds meer boeken over geluk en de route ernaartoe. Maar in feite hoef je geen weg ernaartoe te zoeken, want die is er al: als je leeft vanuit spirit of bewustzijn. Die weg is er ook altijd al geweest. Bovendien zien we bij geluksjagers dat ze doelen stellen en verwachtingen hebben voor de toekomst die lang niet altijd uitkomen. Het is dan slechts een kwestie van tijd tot er iets misgaat en je pech of ongeluk meemaakt.
Zoals de natuurlijke cycli van spirit ons laten zien, komt er na geluk immers ook ongeluk. Na zonneschijn komt regen, komt zonneschijn, komt regen, komt zonneschijn, etc. Onophoudelijk. Bovendien willen geluksjagers ‘geluk hebben’. En in dat laatste woord zit hem de crux: ‘hebben’. Dan heeft je hebzuchtige kind van je ego het onbewust van je overgenomen. Die vult tijdelijk je verlangen, maar maakt dat op de lange termijn niet waar.
Neem bucketlistjagers die denken gelukkiger te worden door verlangens af te vinken. Maar als die behoefte eenmaal vervuld is (waar overigens niets mis mee is en wat je echt even gelukkig en ‘levend’ doet voelen), is er daarna weer de alledaagse realiteit.
En dus is er in dat geval sprake van te veel ego, omdat het innerlijk hebzuchtig kind ongemerkt met je aan de haal gaat. En als je gelukkige verwachtingen en doelen niet uitkomen, voel je je ongelukkig. Je kunt er donder op zeggen dat vroeg of laat dit kaartenhuis van geluk in elkaar stort.
“Geluksjagers worden vroeg of laat ongelukkig”.
De vraag is alleen hoe je met beiden, geluk én ongeluk, op een gezonde manier omgaat. Omarm je alleen geluk en jaag je dát na, dan zal ongeluk vroeg of laat als een kosmische boemerang op je afkomen. De kosmos brengt je dan vanzelf in situaties van (onvoorziene) pech of ongeluk waar je mee te dealen hebt, en als ziel van te leren. Misschien wel om wakker te worden uit het ‘schijngeluk’ dat je jezelf of anderen hebt voorgespiegeld.
Kortom, voornamelijk je rationele concepten en doelen aanhangen en najagen, zoals geluk, houden je juist af van die diepere laag van voelen waar de ziel spreekt, die je een dieper gevoel van vrede geeft. Want de toegangspoort tot je ziel is je hart, niet je ratio. Tenslotte worden hart en ziel niet voor niets in één adem genoemd.
“De toegangspoort tot je ziel is je hart”.
Als je daadwerkelijk voelt dat je hart meer opkikkert, beeft, bloedt, huilt, gloeit en straalt, heb je direct contact met je ziel. Euforische successen, extatische belevingen en pijnlijke en kwetsbare ervaringen maken dan meer deel uit van je zijn. Doordat je de gevoelde ervaringen meer toelaat en er niet overheen surft, komen verdieping, waarachtigheid en eigenheid meer naar je toe.
En dan kun je gelukkig zijn met alles wat komt en gaat. Echt gelukkig.
En er is nog zoveel meer wat je werk en leven kan verrijken. Kijk naar Publicaties op: https://martinthoolen.com/inspiratie/
Lijkt het je wat, stuur me dan een email op: [email protected] en ik laat je weten hoe je het kunt bestellen zodra het boek uitkomt.
En wil je het zelf ervaren en ontwikkelen en nog meer bijdragen aan een betere wereld op eigen-wijze, dan is dit misschien iets voor jou: https://martinthoolen.com/service/master-module-persoonlijk-inspirerend-leiderschap/
© 2022: Martin Thoolen
Heb jij wel eens 5 dagen zonder telefoon en internet geleefd?
Ik niet, tot de laatste week.
Mijn God, wat is dat bij tijden ongelofelijk saai. Saai?
Alleen maar omdat ik anders gewend ben in Nederland.
Maar wat is het tegelijkertijd stilzwijgend, ongelofelijk indrukwekkend en leerzaam.
En stel je eens voor als we allemaal ietsje meer ‘natuurlijk zouden leven en werken?’ Wat dan, en hoe dan?
Mijn vrouw is een ‘Native Indigenous’ en maakt deel uit van een spiritueel volk genaamd ‘The Karen People’wat al eeuwenlang leeft op de grens van Myanmar en Thailand. Ze geloven dat alle objecten een ziel hebben, net als wat ik zag bij de ‘First Nations’ in Canada, BA en andere inheemse volkeren over de wereld. Een van hun belangrijkste motto’s is: ‘Give me liberty or give me death’. Ze vertelt me vaak: ‘I come from poor people, we live easy’.
‘I come from poor people, we live easy’
Na 4 uur reizen Noordwaarts vanaf Kanchanaburi met de auto, een veerboot en een longboat, kom ik diep in het oerwoud terecht op haar natuurlijke geboortegrond. Tot die tijd heb ik tijdens mijn vele reizen vele inheemse volkeren meegemaakt, maar nog nooit een tijdje ertussen gewoond, als is het ‘maar 5 dagen’.
Omdat ik geen beschikking tot internet heb, heb ik geen afleiding. Omdat ik de Karen en Thaïse taal niet ken, kan ik alleen maar alles in stilte opnemen.
Alleen maar: zijn… En zo komen een hoop ‘gevoelde inzichten’ binnen.
Snoeiharde spiegels van reflectie
In het hele dorp en omstreken is geen enkele supermarkt te vinden. De natuur is de goedkoopste supermarkt, zonder chemicaliën. Ze leven van de natuur om je heen. Ze verbouwen en eten: rijst, maïs, mango, papaya salade, groentes, chilipepers, tamarin, gember, karmadon, paddenstoelen, knoflook, limoenen, komkommer, ei-planten en bamboe-scheuten. Als er even niets is, dan plukt mijn vrouw blaadjes van de boom en dat is het dan. Deze ‘haute cuisine’ is genoeg.
Ze verkopen daar ook geen toiletpapier met 5 lagen ‘zachtheid’ verpakt in plastic. Nee hoor, je veegt je achterwerk daar gewoon af met stromend water.
Stel je eens voor als je zelf voedt met natuurlijk voedsel en minder plastic verpakkingen koopt. Probeert het eens een tijdje en merk hoe levendig je lichaam wordt en hoe je bijdraagt aan een schonere wereld, hoe klein ook.
De ‘Karen people’ hebben geen wekker. Ze leven en werken met de natuurlijke wekker. Ze staan op bij dageraad en gaan werken op het land. En ze gaan vroeger slapen, als het donker wordt. En ze blijven vitaal tot op hoge leeftijd.
Probeer het zelf eens een weekje en kijk wat het met je doet.
Omdat ik voor 5 dagen geen enkele internet- en telefoonverbinding heb, ben ik gedwongen een andere verbinding met de mensen om me heen te maken, dan via social media. Ook al ken ik de taal niet, ‘live’-contact, face-to-face, levendig en zo echt.
Zoek elkaar eens wat vaker op, al kost het je uren reizen. Laat je smartphone eens thuis. Wees je zelf in het contact met de ander en deel soms je zielenroerselen. Let eens op hoe meer vervullend echte verbinding voor je kan zijn.
‘Living live with each other, makes you alive’
Daar kennen ze geen apart geserveerd bord. Eten en drinken wordt gedeeld tussen en met andere families. Ze lopen gewoon bij elkaar naar binnen om bij ander te gaan eten. Ze brengen af en toe eten mee voor elkaar. Ze eten in een cirkel op de grond van gezamenlijk schaaltjes die in het midden staan
Af en toe doen we het met Kerstmis of Pasen en het geeft ons gelijk een gevoel van samenzijn en samen-genieten en we delen eten en verhalen met elkaar. Zó verbindend. Doe het eens wat vaker in het jaar met je familie, vrienden, buren of collega’s ook al is het niet gebruikelijk en kijk wat er ontstaat. Je gaat met een warmer hart naar huis.
Bij de ‘Karen People’ bestaat geen bejaardentehuis. Mijn vrouw schrok intens toen ze in Nederland een flatgebouw zag wat een bejaardentehuis was. En als je er even bij stilstaat is het eigenlijk een afgesloten sterfhuis waar eenzaamheid floreert en ouderen sneller doodgaan. Immers, als je een oude boom niet verkast, blijft die langer vitaal.
“Als je een oude boom niet verkast, blijft die langer vitaal”.
In Nederland hebben we geen tijd om onze vader of moeder regelmatige bezoeken. Waarom? We hebben het te druk met onze eigen materie, behoeftes en ontwikkeling. In het dorp echter zorgen ze voor hun ouders tot aan de dood.
Zoek je ouders eens wat vaker op en blijf langer dan je gewend bent. Ben er gewoon voor ze en het zal je verrijken. Vergeet niet dat zij diegenen zijn die jou ook dit leven gegeven hebben, net als je voorouders. Eer ze, en je zal er nooit spijt van hebben.
En versta me niet verkeert, het is er echt niet allemaal koek en ei. Ook hier spelen de ego’s van mensen een rol en creëert onnodige spanningen. Geen verschil met ons. Zoals een buurman die om 3 uur ‘s Nachts keihard muziek aan zet wat anderen uit hun slaap haalt. En denk maar niet dat je hem kan vertellen dat de muziek zachter moet, want je riskeert zomaar een geweer wat op je afgevuurd wordt.
Het is er dus geen paradijs, maar wel kunnen we leren van leven in natuurlijke verbinding, die we in het Westen vaak verloren hebben.
En dat is wat ik jou en ieder toewens. Probeer mijn suggesties eens wat vaker toe te passen en ervaar wat het met jou, je vrienden, buren en collega’s doet.
Je zult versteld staan.
#natuurlijkleven #coaching #personaleadership #persoonlijkleiderschap #personalempowerment
© 2022: Martin Thoolen
Ik sta te bibberen op het perron van station Utrecht Centraal. Ik kan niet wachten om de warme trein in te duiken. Zodra ik instap blijkt: de verwarming doet het niet. Balen. Om me heen zie ik chagrijnige gezichten. Op dat moment galmt een opgewekte stem uit de intercom: ”Holder de Bolder, we komen zó aan in stationnetje Den Dolder”.
Om me heen gaan mensen glimlachen en met elkaar praten. Het lijkt alsof het opeens veel warmer is in de trein.
Hetzelfde gebeurt als je synchroniciteit toelaat.
Je denkt aan je vriend van de middelbare school. Je hebt hem 15 jaren niet gezien. En een uur later belt hij je. Zomaar, uit het niets.
Volgens de Zwitserse psychiater Carl Jung is synchroniciteit het samenvallen van twee of meer verschillende gebeurtenissen die voor de betrokkene van betekenis zijn. Je kunt ook zeggen: zinvol toeval. Alleen, wat betekenisvol is voor de een, hoeft dat niet voor de ander te zijn.
In 2013 nam Diana deel aan één van onze retreats in de Ardennen. Ze is 31, heeft een luide stem en vindt zichzelf 20 kilo te zwaar. Ze werkt 55 uur in de week als manager in een ziekenhuis. Zo kan ze de hypotheek van haar nieuwe huis betalen. Ze staat bekend als een powerhouse. Ze is resultaatgericht, maar in de wandelgangen noemen haar collega’s haar een bitch. ‘s Avonds ligt ze doodop op de bank, te buizen en te snoepen.
Op de tweede dag van de retreat krijgt ze een droom. In haar droom dwarrelen roze bloemblaadjes op haar neer. Ze heeft geen flauw idee waar dat over gaat. De volgende dag doet ze een verbeeldingsoefening. Opnieuw ziet ze roze blaadjes voorbij komen. Ze kan er niks mee en ze is blij als ze even niet met de retreat bezig hoeft te zijn. Met een paar andere deelnemers gaat ze naar de grotten van Han. Vlak voor de ingang loopt ze over een pleintje vol met fruitbomen. Plots is er een windvlaag. Diana raakt bedekt onder roze bloemblaadjes.
Toevallige gebeurtenissen laten onzichtbare verbindingen zien. Verbindingen die we met ons verstand niet kunnen bevatten. Ze geven je een gevoel van verbondenheid of eenheid, waar je steun uit haalt. Zoals wanneer je in een restaurant zit en even aan je overleden moeder denkt. Juist op dat moment klinkt haar favoriete muziek uit de boxen.
Als je je laat raken door toevalligheden, kunnen die ook richtingwijzers voor je persoonlijke of je professionele ontwikkeling zijn. Ze vragen je iets onder ogen te zien waar je tot die tijd over heen bent gesurft. Of ze vertellen je dat je iets moet aanpakken in je leven. Zoals bij Diana.
Diana kijkt wat haar droom, de verbeeldingsoefening en de wandeling met haar gevoel . doet. Ze voelt ontroering en verdriet. Ze laat die gevoelens uren doorsudderen en kijkt er af en toe naar. ‘Waar gaat dit verdriet over?’, vraagt ze zich af. In een flits realiseert ze hoe ze op de lagere school gepest is met haar uiterlijk. Ze begrijpt ineens dat ze zichzelf ging beschermen. Handig, want zo hoefde ze de pijn van afkeuring niet meer te voelen. Tot nu toe is ze een powerhouse die haar kwetsbaarheid heeft begraven.
‘Waar gaan die roze bloembladeren in hemelsnaam over?’ Uit de spelonken van haar psyche komt ze zelf met het antwoord: “Het is de zachtheid van het weggestopte, gevoelige meisje in mij dat hunkert naar nieuw contact”. Alsof ze dat meisje jarenlang in de steek had gelaten. Ze beseft nu hartgrondig dat ze dit niet meer wilt. Diana besluit om naast haar kracht meer ruimte te maken voor haar kwetsbaarheid. Ze is ontevreden over haar lijf en laat voor het eerst het verdriet weer toe. Ze besluit gezonder te gaan eten en valt in 5 weken 15 kilo af. Ze gaat minder werken. Ze snauwt niet meer tegen haar collega’s en patiënten, maar laat haar hart spreken.
Het ligt er maar net aan hoe je kijkt en wat je aanneemt als waarheid. Wat je ziet is wat je gelooft. Als je aanneemt dat iets je zomaar toevalt of dat iets belachelijk is, dan geloof je dat ook. Dan ontgaat je het wonder dat alles-met-alles-verbonden is. En dat synchroniciteit kansen biedt voor je ontwikkeling. Is synchroniciteit onzin? Probeer de volgende tips eens uit en ontdek dan of die vlieger nog opgaat.
1. Het begint met kijken, kijken, kijken.
Kijk naar je droombeelden, naar iets wat je echt meemaakt of wat je toevallig tegenkomt. Of kijk naar iets wat je denkt of voelt. Zoals Simon deed, een HRM-manager die in onze Leergang Personal Empowerment tot 3 keer toe hetzelfde kaartje uit een spel trok: het kaartje met het woord macht.
2. Hoe belachelijk ook, leg verbanden
Durf je een kaart uit een spelletje te vergelijken met een basishouding van jezelf? Eerst wist onze HRM-manager niet waar macht bij hem over ging. Hij had er niks mee. Toen hij bleef zoeken realiseerde hij zich ineens dat al zijn arbeidsconflicten voortkwamen uit machtsstrijd. Hij had wel eens gehoord dat hij zich vaak superieur opstelt. En dat is olie op het vuur in zijn contact met zijn werkgevers.
3. Zet je hart open
Het is makkelijk om synchroniciteit te ridiculiseren, te bagatelliseren of zelfs te ontkennen: toeval bestaat niet. Zeker als je het louter vanuit je hoofd probeert te verklaren. Dat gaat je niet lukken. Synchroniciteit laat je zien en vooral voelen dat alles met alles verbonden is. Om het te ervaren moet je naast een gezonde dosis denken ook je hart openzetten en je gevoelens toelaten. Of het nu gaat over schuld, opluchting, schaamte, kwaadheid, verdriet of blijheid.
Simon wordt tot 3 keer toe met het kaartje macht geconfronteerd, wat hem nieuwsgierig maakt. Eerst wil hij er niet aan. Even later zet hij zijn ego aan de kant en zet zijn hart open. Hij vraagt de groep om feedback. De deelnemers zeggen hem dat hij vaak verheven overkomt. Hij voelt zich gefrustreerd en verdrietig.
4. Laat je gevoelens sudderen en kijk wat opkomt
Onprettige gevoelens gaan we liefst uit de weg. Terwijl we juist dáár sleutels voor nieuwe ontwikkeling kunnen vinden. Simons verdriet brengt hem bij zijn eenzaamheid. Hij blijft er een paar dagen bewust bij stil staan. Dan realiseert hij zich dat hij door zijn arrogante houding juist wéér alleen komt te staan. Het is een selffulfilling prophecy. Hij wil zich nu echt anders gaan opstellen.
5. Onderneem actie
Inzichten die voortkomen uit doorvoelde ervaring kun je doorzichten noemen. Het zijn geen mentale of slimme inzichten, die uit boeken komen of van autoriteiten. Nee: het zijn kraakheldere inzichten die voortkomen uit een persoonlijk proces. Een proces van het doorvoelen van iets dat al een tijdje aan het sudderen is.
Maak vanaf nu keuzes waarbij je je doorzichten laat meewegen. Zoals Simon: ‘Vanaf nu ga ik niet meer altijd het woord nemen en anderen interrumperen. Ik ga vaker luisteren, ook al ben ik het niet altijd met de ander eens’.
Synchroniciteit is: zinvol toeval. Het kan je steun geven. Het kan je ook nieuwe ervaringen, inzichten en richtingwijzers geven voor je persoonlijke of professionele ontwikkeling.
Laat synchroniciteit je leven verrijken
Kijk de komende week minstens 3 keer of je synchroniciteit in je leven tegenkomt en pas de 5 tips toe:
1. Het begint met kijken, kijken, kijken.
2. Hoe belachelijk ook, leg verbanden
3. Zet je hart open
4. Laat je gevoelens sudderen en kijk wat opkomt
5. Onderneem actie
© 2015 Martin Thoolen & Wendy Hobbelink
Dutch 
English (United States)